امانت گذار
فارسی به انگلیسی
مترادف و متضاد
اطمینان کننده، باور کننده، امانت گذار، ودیعه گذار، اعتباردهنده، نسیه دهنده، توکل کننده
فرهنگ فارسی
( اسم ) آنکه چیزی را بعنوان امانت بکسی سپرد .
لغت نامه دهخدا
امانت گذار. [اَ ن َ گ ُ ] ( نف مرکب ) آنکه چیزی را بعنوان امانت بکسی بسپرد. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به امانت شود.
پیشنهاد کاربران
امانت گزار:
امانت گذار:
گزاردن یعنی" به جا آوردن"، ادا کردن" به کسی که امانت را ادا می کند. یعنی باز پس می دهد اما امانت گذار با حرف "ذ" اگر به کار رود به معنای کسی است که امانتی را نزد دیگری می گذارد یعنی به دست او می سپارد.
( غلط ننویسیم ، ابوالحسن نجفی ، چاپ نهم ۱۳۷۸ ص ۳۸. )
امانت گذار:
گزاردن یعنی" به جا آوردن"، ادا کردن" به کسی که امانت را ادا می کند. یعنی باز پس می دهد اما امانت گذار با حرف "ذ" اگر به کار رود به معنای کسی است که امانتی را نزد دیگری می گذارد یعنی به دست او می سپارد.
( غلط ننویسیم ، ابوالحسن نجفی ، چاپ نهم ۱۳۷۸ ص ۳۸. )
کلمات دیگر: