علی اکبر فیض آلنی مشهور به آیت الله علی مشکینی (۲۸ آذر ۱۳۰۰، مشکین شهر در دهستان آلنی ۸ مرداد ۱۳۸۶، تهران) روحانی شیعه و سیاست مدار ایرانی بود. او نخستین رئیس مجلس خبرگان رهبری از زمان تأسیس آن در سال ۱۳۶۱ تا پایان عمر خود، رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و امام جمعه دائم قم بوده است.
مشکینی به همراه حسینعلی منتظری و سید محمد بهشتی در تدوین قانون اراضی شهری در سال های ۵۹–۶۰ نقش داشت. در این قانون که برای «جلوگیری از بورس بازی زمین به صورت کالا و سوق سرمایه ها به بخش های تولیدی و زیربنایی» تنظیم شده بود، تمام زمین های موات شهری در اختیار دولت جمهوری اسلامی قرار می گرفت. برخی از مراجع و جامعه مدرسین به شدت به این قانون معترض بودند و سید محمدرضا گلپایگانی پیش از تصویب قانون نامه ای هفت صفحه ای به نمایندگان مجلس نوشته بود. مشکینی در نماز جمعه قم در طعنه به اعضای شورای نگهبان که مخالف این قانون بودند، گفت: « «فقیه حق دارد با قیمت عادلانه زمین ها را خریده و به افراد بی زمین واگذار کند که نام این عمل را بند «ج» نهاده ایم که اکنون در «بند» افتاده و البته اگر بتواند به زودی از مجلس شورای اسلامی خلاص شود و از کانال بهشت، ذبح شرعی نشود.»
وی در نماز جمعه ۲۲ خرداد ۸۳ مدعی شد که حجت بن الحسن نمایندگان مجلس هفتم را تأیید کرده است: «بازگشایی مجلس هفتم را به خود مجلسیان و رهبر معظم انقلاب تبریک می گویم و تشکر ویژه از حضرت بقیةالله دارم که وقتی هفت ماه پیش در شب قدر فرشتگان الهی لیست اسامی نمایندگان مجلس هفتم و نام و آدرس آن ها را به حضرت دادند، حضرت هم همه آن ها را امضا کردند.» پس از اعتراض گسترده فعالان سیاسی و مذهبی به این سخنان، حسین مشکینی پسر و رئیس دفتر مشکینی اعلام کرد که: «طبق روایات اهل بیت از هر شب قدر تا شب قدر دیگر لیست حوادث و وقایع جهانی که از جمله نصب و عزل های مختلف کشور است، توسط فرشتگان به حضور اقدس حضرت بقیةالله الاعظم، ارواحنا له الفدا عرضه می شود و آن حضرت آنچه را که بخواهند امضا یا رد می کنند. آیت الله مشکینی نیز روی حسن ظنی که به انتخاب شدگان مجلس هفتم داشتند، در نماز جمعه آرزو کردند که انشاءالله انتصاب آن ها مورد رضایت آن حضرت قرار گرفته باشد.»
علی مشکینی در سال ۱۳۰۰ خورشیدی در روستای آلنی از توابع شهر خیاو اردبیل که بعدها نام آن به مشکین شهر تغییر یافت و در خانواده ای روحانی به دنیا آمد و مقدمات علوم دینی را نزد پدر فرا گرفت.
پس از مرگ پدر و به سفارش وی برای تحصیل علوم دینی به شهرستان اردبیل سفر کرد و مقداری از صرف و نحو را در آنجا فرا گرفت. سپس برای ادامه تحصیلات علوم دینی به شهر قم رفت.
مشکینی در قم شاگرد محمد حجت کوه کمری، بروجردی، سید محمد محقق داماد بود. در سال ۱۳۳۷ دویست طلبه و استاد حوزه در نامه ای به بروجردی خواستار سازماندهی آموزشی در حوزه علمیه قم و اضافه شدن دروس دیگری همچون اخلاق به برنامه های تحصیلی طلاب شدند. این نامه با دست خط مشکینی نوشته شده بود.
مشکینی به همراه حسینعلی منتظری و سید محمد بهشتی در تدوین قانون اراضی شهری در سال های ۵۹–۶۰ نقش داشت. در این قانون که برای «جلوگیری از بورس بازی زمین به صورت کالا و سوق سرمایه ها به بخش های تولیدی و زیربنایی» تنظیم شده بود، تمام زمین های موات شهری در اختیار دولت جمهوری اسلامی قرار می گرفت. برخی از مراجع و جامعه مدرسین به شدت به این قانون معترض بودند و سید محمدرضا گلپایگانی پیش از تصویب قانون نامه ای هفت صفحه ای به نمایندگان مجلس نوشته بود. مشکینی در نماز جمعه قم در طعنه به اعضای شورای نگهبان که مخالف این قانون بودند، گفت: « «فقیه حق دارد با قیمت عادلانه زمین ها را خریده و به افراد بی زمین واگذار کند که نام این عمل را بند «ج» نهاده ایم که اکنون در «بند» افتاده و البته اگر بتواند به زودی از مجلس شورای اسلامی خلاص شود و از کانال بهشت، ذبح شرعی نشود.»
وی در نماز جمعه ۲۲ خرداد ۸۳ مدعی شد که حجت بن الحسن نمایندگان مجلس هفتم را تأیید کرده است: «بازگشایی مجلس هفتم را به خود مجلسیان و رهبر معظم انقلاب تبریک می گویم و تشکر ویژه از حضرت بقیةالله دارم که وقتی هفت ماه پیش در شب قدر فرشتگان الهی لیست اسامی نمایندگان مجلس هفتم و نام و آدرس آن ها را به حضرت دادند، حضرت هم همه آن ها را امضا کردند.» پس از اعتراض گسترده فعالان سیاسی و مذهبی به این سخنان، حسین مشکینی پسر و رئیس دفتر مشکینی اعلام کرد که: «طبق روایات اهل بیت از هر شب قدر تا شب قدر دیگر لیست حوادث و وقایع جهانی که از جمله نصب و عزل های مختلف کشور است، توسط فرشتگان به حضور اقدس حضرت بقیةالله الاعظم، ارواحنا له الفدا عرضه می شود و آن حضرت آنچه را که بخواهند امضا یا رد می کنند. آیت الله مشکینی نیز روی حسن ظنی که به انتخاب شدگان مجلس هفتم داشتند، در نماز جمعه آرزو کردند که انشاءالله انتصاب آن ها مورد رضایت آن حضرت قرار گرفته باشد.»
علی مشکینی در سال ۱۳۰۰ خورشیدی در روستای آلنی از توابع شهر خیاو اردبیل که بعدها نام آن به مشکین شهر تغییر یافت و در خانواده ای روحانی به دنیا آمد و مقدمات علوم دینی را نزد پدر فرا گرفت.
پس از مرگ پدر و به سفارش وی برای تحصیل علوم دینی به شهرستان اردبیل سفر کرد و مقداری از صرف و نحو را در آنجا فرا گرفت. سپس برای ادامه تحصیلات علوم دینی به شهر قم رفت.
مشکینی در قم شاگرد محمد حجت کوه کمری، بروجردی، سید محمد محقق داماد بود. در سال ۱۳۳۷ دویست طلبه و استاد حوزه در نامه ای به بروجردی خواستار سازماندهی آموزشی در حوزه علمیه قم و اضافه شدن دروس دیگری همچون اخلاق به برنامه های تحصیلی طلاب شدند. این نامه با دست خط مشکینی نوشته شده بود.
wiki: علی مشکینی