زیست سنجشی

زیست سنجشی، یا بیومتریک (به انگلیسی: Biometrics)، به نوع خاصی از روش های امنیتی گفته می شود که در آن برای کنترل دسترسی و برقراری امنیت از ویژگی های قابل اندازه گیری بدن انسان یا هر موجود زندهٔ دیگر استفاده می شود. همانگونه که از کلمهٔ بیومتریک بر می آید در این روش با استفاده از الگوریتم های ریاضی از اندام ها برداشت های ثابت و یکتایی می شود که می توان از آن به عنوان یک کلمهٔ عبور یکسان و غیرقابل تقلید و گاه غیرقابل تغییر استفاده کرد. به هر خصوصیت زیستی یا فیزیکی که با رایانه قابل اندازه گیری و بازشناسی خودکار باشد زیست سنجه گفته می شود.
اگرچه در ظاهر جستاری نو است اما بشر مدت زیادی است که از آن بهره می برد و مثال زندهٔ آن عکس هایی است که در کارت های مختلف از آن استفاده می شود. در واقع در تمامی آن کارت ها کنترل کننده با دیدن عکس و مقایسهٔ آن با چهرهٔ واقعی فرد از اصول اولیه زیست سنجی پیروی می کند. مثال دیگر استفاده از اثر انگشت است که قدمتی بس طولانی در اذهان عمومی بشر دارد.
شرایط اصلی برای تبدیل یک خاصیت قابل اندازه گیری بدن به یک خاصیت مناسب جهت استفاده به عنوان یک متود شناسایی :یک عضو بدن برای مطرح شدن به عنوان یک وسیلهٔ سنجش، باید شرایط خاصی داشته باشد. مثلاً شرط ثبوت؛ رنگ مو یا وزن به دلیل متغیر بودن یک خاصیت بیومتریک مناسب نیستند، در ضمن خواص انتخاب شده می بایست بتوانند نشان دهنده یک انسان خاص باشند و به سهولت قابل دسترسی باشند یعنی برای بررسی آن نیاز به زحمت زیادی نباشد.