کتابی است در باب شهر شیراز تالبف شیخ فخر الدین ابوالعباس احمد بن ابوالخیر زرکوب شیرازی که بسال ۷۴۴ ه.ق.تالیف شده. مولف در تدوین این کتاب چندان زحمتی بخود نداده و غالب مطالب آنرا از کتب دیگران با عین عبارت برداشته و آنها را بنام خود تلفیق کرده و قسمت عمده وقایع آن مقتبس از تاریخ و صاف است غالبا با عین عبارات و صاف و در آخر کتاب او فصلی است در ذکر طبقات ایمه و مشایخ شیراز ( اقبال . تاریخ مغول ).
شیرازنامه
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
شیرازنامه نام کتابی است از ابوالعباس معین الدین احمد شیرازی که اثری است تاریخی شامل یک مقدمه و دو اصل و یک خاتمه. در آغاز مقدمهٔ کتاب از مزیت شیراز بر سایر شهرها و ذکر آب و هوا و شرح ابنیهٔ آن سخن می راند سپس در اصل نخستین، تاریخ سلاطین و حکام و در اصل دوم، از شرح حال اعاظم ائمه و اکابر مشایخ شهر شیراز شمه ای بیان می کند. خاتمهٔ کتاب نیز شامل دو فصل است یکی در باب ائمه عظام و سادات و اعیانی که به دودمان نبوت بستگی دارند و دیگری در ذکر مزارهایی که در شیراز معروف و مشهورند و از آنها ذکری در کتب دیگر نیامده است. نظم و نثر الوالعباس ساده و سلیس و گیراست.
wiki: شیرازنامه
دانشنامه آزاد فارسی
تألیف احمد بن زرکوب شیرازی (قرن ۸ق)، کتابی در تاریخ، جغرافیا و مشاهیر شیراز. هدف مؤلف از تألیف این کتاب، نگارش کتابی به سبک بغدادنامه بوده که در آن آثار تاریخی شیراز، مقام علمی و عرفانی و محافل فرهنگی و مزارات علما و عرفای آن شهر را شرح داده است. اطلاعات نویسنده از رخدادهای سیاسی و نظامی در شیراز، در عین اختصار، ارزشمند است. همچنین اطلاعات بسیار مفیدی از سرگذشت بزرگان، عرفا و صلحای شیراز تا قرن ۸ق به دست می دهد. وی در نگارش بخش تاریخی کتاب، از فارسنامۀ ابن بلخی، تاریخ وصّاف نوشتۀ وصّاف الحضرۀ و تاریخ عتبی (یمینی)، نوشتۀ محمد بن عبدالجبار عتبی، و در نگارش شرح حال ها از مشیخۀ مقاریضی، نوشتۀ شیخ ابوشجاع محمد مقاریضی؛ مشیخۀ دیلمی، از شیخ ابوالحسن علی دیلمی؛ و طبقات الصوفیه، از ابوعبدالرحمن سُلَمی استفاده کرده است. این کتاب را نخست بهمن کریمی (تهران، ۱۳۱۰ش) و سپس اسماعیل واعظ جوادی (تهران، ۱۳۵۰ش) چاپ و منتشر کردند.
wikijoo: شیرازنامه
کلمات دیگر: