( صفت ) جمع طالبی درحالت نصبی و جری ( ولی در فارسی مراعات این قاعده نکنند )
طالبیین
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
طالبیین. [ ل ِ بی یی ] ( ع اِ ) جمع طالبی در حالت نصبی و جری. رجوع به طالبی شود.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] طالبیین، به فرزندان حضرت ابوطالب علیه السّلام گفته می شود.
از آن در باب خمس نام برده اند.
مستحقین خمس
کسی مستحق خمس است که نسبش به هاشم جدّ اعلای رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله برسد. ذریّه هاشم منحصر به فرزندان عبدالمطلب است. بنابراین، خمس اختصاص به نسل عبدالمطلب دارد که عبارت اند از فرزندان ابوطالب، عباس، حارث و ابولهب . البته امروزه تنها نسل ابوطالب علیه السّلام و عباس شناخته شده اند. به تصریح برخی سزاوار است خمس به فرزندان ابوطالب علیه السلام بیش از دیگران پرداخت شود.
از آن در باب خمس نام برده اند.
مستحقین خمس
کسی مستحق خمس است که نسبش به هاشم جدّ اعلای رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله برسد. ذریّه هاشم منحصر به فرزندان عبدالمطلب است. بنابراین، خمس اختصاص به نسل عبدالمطلب دارد که عبارت اند از فرزندان ابوطالب، عباس، حارث و ابولهب . البته امروزه تنها نسل ابوطالب علیه السّلام و عباس شناخته شده اند. به تصریح برخی سزاوار است خمس به فرزندان ابوطالب علیه السلام بیش از دیگران پرداخت شود.
wikifeqh: طالبیین
کلمات دیگر: