نفاثه

( صفت ) مونث نفاث جمع : نفاثات .
دم که دردمند سینه به دهن می زند ٠ آنچه را که دردمند سینه از دهن بیرون می اندازد ٠ خونی که بیمار مصدر و از خون و خلط بیرون افکند ٠ یا آنچه از دهان به دمیدن فرو اندازد از ریز. مسواک و مانند آن ٠

( نفاثة ) نفاثة. [ ن َف ْ فا ث َ ] ( ع ص ) زن جادوگر. ساحر. دمنده. تأنیث نفاث. رجوع به نفاث و نیز رجوع به نفاثات شود.

---

نفاثة. [ ن ُ ث َ ] ( ع اِ ) دم که دردمند سینه به دهن می زند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آنچه را که دردمند سینه از دهن بیرون می اندازد. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). خونی که بیمار مصدور از دهن تف کند. ( از متن اللغة ). آنچه مصدور از خون و خلط بیرون افکند. ( یادداشت مؤلف ). || آنچه از دهان به دمیدن فرواندازد از ریزه مسواک و مانند آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ).