دیاسترومرها یا میان فضاپار (به انگلیسی: Diastereomers) گروهی از ایزومرهای فضایی هستند که انانتیومر نمی باشند.
ایزومر فضایی
ایزومر
دیاسترومری هنگامی رخ می دهد که دو یا چند ایزومر فضایی یک ترکیب شیمیایی دارای صورتبندی متفاوت در یک یا چند (و نه همه) مرکز فضایی باشند. شرط لازم برای دیاسترمر بودن آن است که این ایزومرها، تصویر آینه ای همدیگر نیز نباشند.
میان فضاگزینی (به انگلیسی: ) ترجیح برای تشکیل یک یا چند دیاسترومر بر دیگر دیاسترومرها در طی یک واکنش آلی است.برخلاف انانتیومرها، دیاسترومرها از نظر خواص شیمیایی و فیزیکی با هم فرق دارند و می توان آنها را با روش های مختلف از جمله نقطه جوش (تقطیر جزء به جزء)، نقطه ذوب (تبلور)، حلالیت یا روش های کروماتوگرافی از یکدیگر جدا نمود.
در یک ترکیب دیاستومری که دارای دو مرکز کایرال مجاور و فاقد تقارن درون مولکولی است(مزو نباشد) پس از ترسیم نمایش فیشر آن ترکیب چنان چه استخلاف های موجود در هر دو کربن در یک طرف باشند اصطلاحاً آن ایزومر فضایی را اریترو و چنانچه در سوی مولکول باشند ترئو می نامند.تمام ترکیبات مزو اریترو هستند
ایزومر فضایی
ایزومر
دیاسترومری هنگامی رخ می دهد که دو یا چند ایزومر فضایی یک ترکیب شیمیایی دارای صورتبندی متفاوت در یک یا چند (و نه همه) مرکز فضایی باشند. شرط لازم برای دیاسترمر بودن آن است که این ایزومرها، تصویر آینه ای همدیگر نیز نباشند.
میان فضاگزینی (به انگلیسی: ) ترجیح برای تشکیل یک یا چند دیاسترومر بر دیگر دیاسترومرها در طی یک واکنش آلی است.برخلاف انانتیومرها، دیاسترومرها از نظر خواص شیمیایی و فیزیکی با هم فرق دارند و می توان آنها را با روش های مختلف از جمله نقطه جوش (تقطیر جزء به جزء)، نقطه ذوب (تبلور)، حلالیت یا روش های کروماتوگرافی از یکدیگر جدا نمود.
در یک ترکیب دیاستومری که دارای دو مرکز کایرال مجاور و فاقد تقارن درون مولکولی است(مزو نباشد) پس از ترسیم نمایش فیشر آن ترکیب چنان چه استخلاف های موجود در هر دو کربن در یک طرف باشند اصطلاحاً آن ایزومر فضایی را اریترو و چنانچه در سوی مولکول باشند ترئو می نامند.تمام ترکیبات مزو اریترو هستند
wiki: دیاسترومر