نمسیس

نِمِسیس (به یونانی: Νέμεσις) در اساطیر یونان الههٔ نیک و بد، عدالت و انتقام بود. تندیس و معبد او در روستای رامنوسیا واقع در شمال آتیک است و به همین علت با نام رامنوسیا (به انگلیسی: Rhamnusia) نیز شناخته می شود. او به عنوان دختر زئوس یا اوکئانوس شناخته می شود، اما برطبق هزیود او فرزند اربوس و نوکس (شب) بود. او مجازات کنندهٔ عاشقان بی وفا و قانون شکنان و مغروران بود.نمسیس به مانند یک زن جدی دارای بال، که در دست چپ خود یک شلاق، افسار، شمشیر، شاخه سیب یا یک ترازو دارد.
آابپتجچخدرزژسشفکگلمنوهی
علی رغم اینکه ایزدبانویی قابل احترام بود، نمسیس غم و اندوه فراوانی برای افراد فناپذیری همچون نارسیس به بار آورد که یکی از دخترانی که جواب عشقش را از نارسیس نگرفته بود دعا کرد که باشد روزی که این مغرور و خودشیفته، روزی عاشق خودش شود و نمسیس این کار را برعهده گرفت. نارسیس شکارچی زیباروی و گردن فرازی بود که عاشقان خود را خوار می شمرد. نمسیس او را کنار آبگیری فریفت و بازتاب خود را در آب مشاهده نمود و عاشق خود شد، بدون آنکه بداند آن بازتاب تنها چیزی شبیه عکس است. نارسیس نمی توانست دست از زیبایی خود بردارد و سرانجام در همان حال جان باخت. نمسیس بر آن بود که هیچ کس نباید خیلی خوب باشد، و همیشه آنانی را که با هدایای بسیار مورد احترام قرار می گرفتند، نفرین می کرد.
واژهٔ نمسیس در اصل به معنای توزیع کننده شانس و اقبال است؛ که این شانس بر اساس شایستگی توزیع می گردد. بنابراین، نمسیس به افرادی اشاره دارد که در حق این شایستگی ایجاد اختلال می کنند. در تراژدی های یونان نمسیس بطور عمده خونخواه جرم و تنبیه کنندهٔ گستاخی به نظر می رسد و همدست آته و ارینی ها می باشد.

---

---

---

---

نِمِسیس (Nemesis)
نِمِسیس
در اساطیر متأخر یونان، الهۀ انتقام. او انسان ها را به ویژه به سبب تکبر و بی حرمتی به خدایان و رفتار منافی با عرف جامعه مجازات می کرد. در ابتدا، وظیفۀ نمسیس حفظ نظم و تناسب در امور انسان ها بود؛ او تجسم خشمِ ناشی از مشاهدۀ رفاه غیرمنصفانه یا بیش از حد دیگران بود و تعادل طبیعی را به زندگی انسان ها باز می گرداند. مثلاً در افسانۀ پولوکراتس ساموس که در پی گسستن اتحاد آماسیس، شاه مصر، با ساموس به دلیل موفقیت پولوکراتس، به مرگی زودرس دچار شد. در روایتی، این الهه برای فرار از دست زئوس، شاه خدایان، خود را به شکل های مختلف، به ویژه ماهی و پرنده درآورد. سرانجام تخمی گذاشت که چوپانی آن را به لِدا داد؛ لدا بر طبق افسانه ها، مادر هلن و دو برادر به نام های کاستور و پولوکس (پولودیوکیس ها یونانی) بوده است.