زینب کبری

زینب کبری (مدینه ۵ـ۶۵ق)
دخت گرامی امام علی بن ابی طالب (ع) و فاطمه زهرا (س). در دوران حیات پیامبر اکرم (ص) در مدینه به دنیا آمد. با پسر عمش عبدالله بن جعفر ازدواج کرد و پنج فرزند به نام های علی، عون الاکبر، محمد، عباس و ام کلثوم به دنیا آورد. محمد و عون در کربلا به شهادت رسیدند. وی در واقعه کربلا به همراه برادر خود امام حسین (ع) حاضر بود و پس از آن، از کربلا تا شام و از آن جا تا مدینه سرپرستی و پرستاری اسرا را برعهده داشت و فداکاری ها و مصائب توان فرسایی را متحمل شد. افشاگری ها و سخنرانی های او در کوفه و به ویژه در مجلس یزید در شام، نشان از قوت بی نظیر ایمان، قدرت بیان و شجاعت وی دارد. مورخین او را به کمال خرد و علوّ منزلت ستوده و او را از زنان بزرگ تاریخ دانسته اند. نقش او در به ثمر رسیدن نهضت کربلا بسیار مؤثر بوده است. وفات او را در ۶۳ ق و به روایتی ۶۵ ق دانسته اند. دربارۀ مدفن آن حضرت ← آستانۀ زینب کبری.