لیونی دوکه (انگلیسی: Léonie Duquet)؛ (زادهٔ: ۹ آوریل ۱۹۱۶ - درگذشته: ۱ دسامبر ۱۹۷۷(1977-12-01)) راهبه اهل فرانسه بود. او با یک خواهر راهبه فرانسوی به نام آلیس دومون کار می کرد و بعد از فعالیت با مادران میدان مایو در دسامبر ۱۹۷۷ به دستور خورخه رافائل ویدلا رئیس جمهور آرژانتین ناپدید شد.
لیونی دوکه و آلیس دومون در دهه ۱۹۷۰ در محله های فقیرنشین بوئنوس آیرس کار می کردند و از مادران میدان مایو که در سال ۱۹۷۷ تأسیس شد، حمایت کردند. با وجود تلاش های مکرر فرانسه برای ردیابی این دو خواهر، دیکتاتوری نظامی آرژانتین در سال ۱۹۹۰ توسط یک دادگاه فرانسوی در پاریس محاکمه شد و معلوم شد که کاپیتان آرژانتینی آلفردو آستیز لیونی دوکه را دستگیر کرده است و گمان می رود در «ناپدید شدن» هر دو خواهر راهبه فرانسوی دخیل بوده است. او به طور غیابی به حبس ابد محکوم شد. در آرژانتین هنگام ریاست جمهوری خورخه رافائل ویدلا، آستیز و سایر افسران نظامی و امنیتی به موجب قوانین مصوب ۱۹۸۶ و ۱۹۸۷ از پی گرد قانونی مصون ماندند. این قوانین در سال ۲۰۰۳ لغو شدند و در سال ۲۰۰۵ اعمال خلاف قانون پیشین دوباره مورد بازبینی قرار گرفت. در ژوئیه ۲۰۰۵ چندین جسد در یک گور جمعی در گورستان عمومی لاوایه در ۴۰۰ کیلومتری جنوب بوینوس آیرس کشف شد. DNA پزشکی قانونی در ماه اوت یکی از آن ها را لیونی دوکه معرفی کرد. آزمایش دی ان ای نشان داد که در همان قبر جمعی بقایای سه تن از مادران میدان مایو «ناپدید شده» که از بنیان گذاران مادران میدان مایو بودند و از دسامبر ۱۹۷۷ گم شده بود، پیدا شد. اما جسد آلیس دومون پیدا نشد. از زمان تأیید قتل دوکه، فرانسه در سال ۲۰۰۵ بدنبال استرداد آستیز بوده است. وی پس از اینکه به اتهام آدم ربایی و شکنجه بازداشت شد، در آرژانتین محکوم به اعدام شد.
لیونی دوکه در سال ۱۹۱۶ در لونج مزون فرانسه، جایی که در یک خانواده کاتولیک بزرگ شد، به دنیا آمد. او که به خدمت در کلیسا علاقه مند بود، به مؤسسه خواهران نوتردام در ماموریت های خارجی به عنوان کارآموزی پیوست. بعد از اینکه به عنوان یک راهبه سوگند یاد کرد، به خارج سفر کرد و به عنوان یک مبلغ مذهبی در سطح بین المللی کار کرد. دو راهبه لیونی دوکه و آلیس دومون در اوایل دهه ۱۹۷۰ به آرژانتین فرستاده شدند.
دوکه به یاری رسانی به فقرا اختصاص داشت و در میان آن ها در استان بوینوس آیرس و همچنین در پایتخت کار می کرد. او در کلیسای جامع سن پابلو در راموس مخیا در قسمت جنوبی شهر زندگی کرد. او به حمایت از جنبش مادران میدان مایو که در آوریل ۱۹۷۷ آغاز به کار کرد، پرداخت. مادران می خواستند آن ها را تبلیغ کنند، کودکان را تبلیغ کنند و دولت را مجبور کنند تا از سرنوشت فرزندانشان آگاه شده یا محل دفن آن ها را بدانند. دیکتاتوری نظامی سیاستش سرکوب مخالفت سیاسی همرا با تروریسم گسترده دولتی بود. هزاران تن از شهروندان آرژانتینی که مخالف دولت بودند «ناپدید شده» و برخی دیگر نیز کشته شدند. در دسامبر ۱۹۷۷، دوکه دستگیر شد و در ناحیه سن پابلو راموس توسط کاپیتان دریایی آلفردو گارسیا ربوده شد.
لیونی دوکه و آلیس دومون در دهه ۱۹۷۰ در محله های فقیرنشین بوئنوس آیرس کار می کردند و از مادران میدان مایو که در سال ۱۹۷۷ تأسیس شد، حمایت کردند. با وجود تلاش های مکرر فرانسه برای ردیابی این دو خواهر، دیکتاتوری نظامی آرژانتین در سال ۱۹۹۰ توسط یک دادگاه فرانسوی در پاریس محاکمه شد و معلوم شد که کاپیتان آرژانتینی آلفردو آستیز لیونی دوکه را دستگیر کرده است و گمان می رود در «ناپدید شدن» هر دو خواهر راهبه فرانسوی دخیل بوده است. او به طور غیابی به حبس ابد محکوم شد. در آرژانتین هنگام ریاست جمهوری خورخه رافائل ویدلا، آستیز و سایر افسران نظامی و امنیتی به موجب قوانین مصوب ۱۹۸۶ و ۱۹۸۷ از پی گرد قانونی مصون ماندند. این قوانین در سال ۲۰۰۳ لغو شدند و در سال ۲۰۰۵ اعمال خلاف قانون پیشین دوباره مورد بازبینی قرار گرفت. در ژوئیه ۲۰۰۵ چندین جسد در یک گور جمعی در گورستان عمومی لاوایه در ۴۰۰ کیلومتری جنوب بوینوس آیرس کشف شد. DNA پزشکی قانونی در ماه اوت یکی از آن ها را لیونی دوکه معرفی کرد. آزمایش دی ان ای نشان داد که در همان قبر جمعی بقایای سه تن از مادران میدان مایو «ناپدید شده» که از بنیان گذاران مادران میدان مایو بودند و از دسامبر ۱۹۷۷ گم شده بود، پیدا شد. اما جسد آلیس دومون پیدا نشد. از زمان تأیید قتل دوکه، فرانسه در سال ۲۰۰۵ بدنبال استرداد آستیز بوده است. وی پس از اینکه به اتهام آدم ربایی و شکنجه بازداشت شد، در آرژانتین محکوم به اعدام شد.
لیونی دوکه در سال ۱۹۱۶ در لونج مزون فرانسه، جایی که در یک خانواده کاتولیک بزرگ شد، به دنیا آمد. او که به خدمت در کلیسا علاقه مند بود، به مؤسسه خواهران نوتردام در ماموریت های خارجی به عنوان کارآموزی پیوست. بعد از اینکه به عنوان یک راهبه سوگند یاد کرد، به خارج سفر کرد و به عنوان یک مبلغ مذهبی در سطح بین المللی کار کرد. دو راهبه لیونی دوکه و آلیس دومون در اوایل دهه ۱۹۷۰ به آرژانتین فرستاده شدند.
دوکه به یاری رسانی به فقرا اختصاص داشت و در میان آن ها در استان بوینوس آیرس و همچنین در پایتخت کار می کرد. او در کلیسای جامع سن پابلو در راموس مخیا در قسمت جنوبی شهر زندگی کرد. او به حمایت از جنبش مادران میدان مایو که در آوریل ۱۹۷۷ آغاز به کار کرد، پرداخت. مادران می خواستند آن ها را تبلیغ کنند، کودکان را تبلیغ کنند و دولت را مجبور کنند تا از سرنوشت فرزندانشان آگاه شده یا محل دفن آن ها را بدانند. دیکتاتوری نظامی سیاستش سرکوب مخالفت سیاسی همرا با تروریسم گسترده دولتی بود. هزاران تن از شهروندان آرژانتینی که مخالف دولت بودند «ناپدید شده» و برخی دیگر نیز کشته شدند. در دسامبر ۱۹۷۷، دوکه دستگیر شد و در ناحیه سن پابلو راموس توسط کاپیتان دریایی آلفردو گارسیا ربوده شد.
wiki: لیونی دوکه