چرخ ساینده ٠ ساینده چرخ فلک سای ٠
چرخ سای
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چرخ سای. [ چ َ ] ( نف مرکب ) چرخ ساینده. ساینده چرخ. فلک سای. آسمان سای :
بس دل که چرخ سای و ستاره فسای بود
چرخش کمین گشاد و ستاره کمان کشید.
بس دل که چرخ سای و ستاره فسای بود
چرخش کمین گشاد و ستاره کمان کشید.
خاقانی.
کلمات دیگر: