نام محلی است
جته
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
جته. [ ج َت ْ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) حرامی. دزد. ( از فرهنگ شعوری ) :
همه خیل جغتای خوانش طفیل
بر آهنگ جته برآراست خیل.
جته. [ ] ( اِخ ) نام محلی است. رجوع به فهرست حبیب السیر چ خیام ج 3 شود.
همه خیل جغتای خوانش طفیل
بر آهنگ جته برآراست خیل.
هاتف ( از شعوری ).
جته. [ ] ( اِخ ) نام محلی است. رجوع به فهرست حبیب السیر چ خیام ج 3 شود.
جته . [ ] (اِخ ) نام محلی است . رجوع به فهرست حبیب السیر چ خیام ج 3 شود.
جته . [ ج َت ْ ت َ / ت ِ ] (اِ) حرامی . دزد. (از فرهنگ شعوری ) :
همه خیل جغتای خوانش طفیل
بر آهنگ جته برآراست خیل .
همه خیل جغتای خوانش طفیل
بر آهنگ جته برآراست خیل .
هاتف (از شعوری ).
کلمات دیگر: