چرخ ٠ آسمان
چرخ روان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چرخ روان. [ چ َ خ ِرَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) چرخ. آسمان. فلک. چرخ گردان. چرخ گردنده. چرخ دوار. چرخ متحرک :
ببینم که رای جهاندار چیست
رخ شمع چرخ روان سوی کیست.
توانا بهر کار و ما ناتوان.
ببینم که رای جهاندار چیست
رخ شمع چرخ روان سوی کیست.
فردوسی.
چنین است آئین چرخ روان توانا بهر کار و ما ناتوان.
فردوسی.
کلمات دیگر: