( چرخ آبگون ) چرخ ٠ فلک ٠ کنایه از آسمان و سپهر ٠
چرخ ابگون
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( چرخ آبگون ) چرخ آبگون. [ چ َ خ ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) چرخ. فلک. کنایه از آسمان و سپهر :
راصد چرخ آبگون بوده
قطره تا قطره قطر پیموده .
راصد چرخ آبگون بوده
قطره تا قطره قطر پیموده .
نظامی.
رجوع به چرخ و چرخ آبنوس شود.کلمات دیگر: