ازال. تب کردن به حیله و افسون بدون استعمال ادویه
تب بستن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تب بستن. [ ت َ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) ازاله تب کردن به حیله و افسون بدون استعمال ادویه :
تا خون نگشادم از رگ جان
تبهای نیاز من نبستی.
هر شبی بندد به تاب رشته تب بر خویشتن.
تا خون نگشادم از رگ جان
تبهای نیاز من نبستی.
خاقانی.
تب به تاب رشته می بندند هردم لیک اوهر شبی بندد به تاب رشته تب بر خویشتن.
سلمان ( از بهار عجم ).
کلمات دیگر: