فلک ماه ٠ یا چرخ
چرخ اخضر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چرخ اخضر.[ چ َ خ ِ اَ ض َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) فلک ماه. ( ناظم الاطباء ). کره ماه. چرخ اثیر. || چرخ. کنایه از آسمان و سپهر و فلک و فلک اول :
همی تا جهانست و این چرخ اخضر
بگردد همی گرد این گوی اغبر.
جان و خرد رونده بر این چرخ اخضرند.
ترا برگذارد از این چرخ اخضر.
گردنده چرخ اخضر و تابنده مهر و ماه.
چرخ اخضر خاک را خضرا کند.
همی تا جهانست و این چرخ اخضر
بگردد همی گرد این گوی اغبر.
ناصرخسرو.
ناصر غلام و چاکر آنکس که این بگفت جان و خرد رونده بر این چرخ اخضرند.
ناصرخسرو.
بدانش گرای ای برادر که دانش ترا برگذارد از این چرخ اخضر.
ناصرخسرو.
ای قادری که هست بتقدیر حکم توگردنده چرخ اخضر و تابنده مهر و ماه.
سوزنی.
خوی شاهان در رعیت جا کندچرخ اخضر خاک را خضرا کند.
مولوی.
کلمات دیگر: