حمی الغب . و آن تب صفراوی است که ماده آن در خارج عروق مانند فرج اعضائ و معده و کبد تعفن ایجاد کند .
تب غب
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تب غب. [ ت َ ب ِ غ ِب ْب ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حمی الغب. و آن تب صفراوی است که ماده آن در خارج عروق مانند فرج اعضاء و معده و کبد، تعفن ایجاد کند. ( از بحر الجواهر ). حمای غب. تب سه یک . رجوع به غب و تب و حمی و دیگر ترکیبهای آن دو و تب سه یک شود.
کلمات دیگر: