پوست درخت نبع است
پشخیز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پشخیز. [ پ ُ ] ( اِ ) صاحب فرهنگ شعوری از مشکلات نقل می کند که هو شجرٌ صلب ٌ یتخذ منه القشر و یعملون منه القوس و ترجمه ترکی آنرا یای آغاجی می آورد ولیکن اصل این کلمه بشجیر است و بشجیر پوست درخت نبع است.
کلمات دیگر: