فقیه و محدث و مورخ او در فقه شاگرد ابوالحسن محاملی است
ابوبکر خطیب
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ابوبکر خطیب. [ اَ بو ب َ رِ خ َ ] ( اِخ ) احمدبن علی بن ثابت بن احمدبن مهدی بغدادی. فقیه و محدث ومورخ. او در فقه شاگرد ابوالحسن محاملی است. و نزدیک صد تألیف دارد و تاریخ او معروف به تاریخ خطیب مشهور، و به طبع رسیده است. مولد او به سال 391 یا 392هَ. ق. و وفات او به بغداد در سنه 463 بوده است.
کلمات دیگر: