مترادف رایحه : بو، ریح، شمیمه، شمیم، عطر، نکهت
برابر پارسی : بوی
رایحه
مترادف رایحه : بو، ریح، شمیمه، شمیم، عطر، نکهت
برابر پارسی : بوی
فارسی به انگلیسی
odour
aura, bouquet, breath, fragrance, odor, perfume, scent, snuff, waft
فارسی به عربی
رائحة , نفس , هالة
عربی به فارسی
ماده ء عطري , بوي خوش عطر , بو , رايحه , عطر , عطر و بوي , طعم , شهرت , ردشکار , سراغ , سررشته , پي , خوشبويي , ادراک , بوکشيدن , بويايي , شامه , استشمام , بوکشي , بوييدن , بوکردن , بودادن , رايحه داشتن , حاکي بودن از
فرهنگ اسم ها
اسم: رایحه (دختر) (عربی) (تلفظ: rāyehe) (فارسی: رایحه) (انگلیسی: rayehe)
معنی: بوی خوش، بوی خوب، بو
معنی: بوی خوش، بوی خوب، بو
(تلفظ: rāyehe) (عربی) بوی خوش ، بو .
مترادف و متضاد
نسیم، نفس، رایحه، دم، نیرو، جان
عطر، رایحه، بو، مادهء عطری، بوی خوش عطر، خوشبویی
عطر، رایحه، بو، خوشبویی، ادراک، رد پا، پی
عطر، رایحه، بو، شهرت، طعم، عطر و بوی
رایحه، بو، بویایی، شامه، استشمام، بوکشی
رایحه، تشعشع نورانی، نشیه و تجلی ر ماده
بو، ریح، شمیمه، شمیم، عطر، نکهت
فرهنگ فارسی
نسیم یابویی که بمشام برسد، بو، بوی، رایحه
۱ - ( اسم ) مونث رایح بو دهنده . ۲ - ( اسم ) بوی ( مطلقا ) . ۳ - بوی خوش : [[ رایحه خوش بمشامم میرسد ]] . جمع روایح ( روائح ) .
یا رایحه. رائحه . اسم فاعل از ریش. (( روح ) ) . زن شادمانی کننده .
۱ - ( اسم ) مونث رایح بو دهنده . ۲ - ( اسم ) بوی ( مطلقا ) . ۳ - بوی خوش : [[ رایحه خوش بمشامم میرسد ]] . جمع روایح ( روائح ) .
یا رایحه. رائحه . اسم فاعل از ریش. (( روح ) ) . زن شادمانی کننده .
۱ - ( اسم ) مونث رایح بو دهنده . ۲ - ( اسم ) بوی ( مطلقا ) . ۳ - بوی خوش : [[ رایحه خوش بمشامم میرسد ]] . جمع روایح ( روائح ) .
فرهنگ معین
(یِ حِ ) [ ع . رایحة ] (اِ. ) بوی ، بوی خوش .
لغت نامه دهخدا
( رایحة ) رایحة. [ ی ِ ح َ ] ( ع ص ، اِ ) رایحه. رائحة. اسم فاعل از ریشه «روح ». مؤنث رائح. زن شادمانی کننده. ( ناظم الاطباء ). || زنی که درشبانگاه آید. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). ج ، روائح.( المنجد ). || زنی که در شبانگاه کار کند.( ناظم الاطباء ). رجوع به رایح و رائح و رایحة شود.
- ابل رایحة، شتران در شبانگاه آینده . ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
- امراءة رایحة ؛ زنی که در افعال شبیه پدر باشد. ج ، روایح. ( ناظم الاطباء ).
|| ( مص ) در شبانگاه بازگردیدن شتران ( و بر وزن فاعله مصدری جز رایحة و عافیة و کاذبة نیامده است ). ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ). راحت الابل رایحةً؛ شبانگاه بازگردید شتر. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) ما لَه ُ سارحة و لا رایحة؛ یعنی چیزی ندارد. ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). یعنی از چهارپایان چیزی ندارد. ( از اقرب الموارد ). || باران شبانگاه. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). || ابر شبانگاهی. ( دهار ). || خون.( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). فی وجهه رایحة؛ ای دم. ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || نسیمی که استنشاق شده باشد. ج ، روائح. ( فرهنگ نظام ). || بوی ، خوش یا ناخوش. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( از انجمن آرا ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). بوی خوش. ( دهار ) ( مهذب الاسماء ). عطر. ج ، روائح. ( ناظم الاطباء ). ج ، روائح ، رائحات. ( اقرب الموارد ) : زنبور... به رائحه معطر...آن ( نیلوفر )... مشعوف گردید. ( کلیله و دمنه ).
هردم هزار عطسه مشکین زد از تری
مغز جهان ز رایحه عنبر سخاش.
کس از برون شیشه نبوید گلاب را.
- ابل رایحة، شتران در شبانگاه آینده . ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
- امراءة رایحة ؛ زنی که در افعال شبیه پدر باشد. ج ، روایح. ( ناظم الاطباء ).
|| ( مص ) در شبانگاه بازگردیدن شتران ( و بر وزن فاعله مصدری جز رایحة و عافیة و کاذبة نیامده است ). ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ). راحت الابل رایحةً؛ شبانگاه بازگردید شتر. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) ما لَه ُ سارحة و لا رایحة؛ یعنی چیزی ندارد. ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). یعنی از چهارپایان چیزی ندارد. ( از اقرب الموارد ). || باران شبانگاه. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). || ابر شبانگاهی. ( دهار ). || خون.( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). فی وجهه رایحة؛ ای دم. ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || نسیمی که استنشاق شده باشد. ج ، روائح. ( فرهنگ نظام ). || بوی ، خوش یا ناخوش. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( از انجمن آرا ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). بوی خوش. ( دهار ) ( مهذب الاسماء ). عطر. ج ، روائح. ( ناظم الاطباء ). ج ، روائح ، رائحات. ( اقرب الموارد ) : زنبور... به رائحه معطر...آن ( نیلوفر )... مشعوف گردید. ( کلیله و دمنه ).
هردم هزار عطسه مشکین زد از تری
مغز جهان ز رایحه عنبر سخاش.
خاقانی.
بشکن دلم که رایحه درد بشنوی کس از برون شیشه نبوید گلاب را.
نوعی خبوشانی.
رایحة. [ ی ِ ح َ ] (ع ص ، اِ) رایحه . رائحة. اسم فاعل از ریشه ٔ «روح ». مؤنث رائح . زن شادمانی کننده . (ناظم الاطباء). || زنی که درشبانگاه آید. (از منتهی الارب ) (آنندراج ). ج ، روائح .(المنجد). || زنی که در شبانگاه کار کند.(ناظم الاطباء). رجوع به رایح و رائح و رایحة شود.
- ابل رایحة، شتران در شبانگاه آینده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
- امراءة رایحة ؛ زنی که در افعال شبیه پدر باشد. ج ، روایح . (ناظم الاطباء).
|| (مص ) در شبانگاه بازگردیدن شتران (و بر وزن فاعله مصدری جز رایحة و عافیة و کاذبة نیامده است ). (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). راحت الابل رایحةً؛ شبانگاه بازگردید شتر. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || (اِ) ما لَه ُ سارحة و لا رایحة؛ یعنی چیزی ندارد. (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). یعنی از چهارپایان چیزی ندارد. (از اقرب الموارد). || باران شبانگاه . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از آنندراج ). || ابر شبانگاهی . (دهار). || خون .(از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). فی وجهه رایحة؛ ای دم . (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). || نسیمی که استنشاق شده باشد. ج ، روائح . (فرهنگ نظام ). || بوی ، خوش یا ناخوش . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (از انجمن آرا) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). بوی خوش . (دهار) (مهذب الاسماء). عطر. ج ، روائح . (ناظم الاطباء). ج ، روائح ، رائحات . (اقرب الموارد) : زنبور... به رائحه ٔ معطر...آن (نیلوفر)... مشعوف گردید. (کلیله و دمنه ).
هردم هزار عطسه ٔ مشکین زد از تری
مغز جهان ز رایحه ٔ عنبر سخاش .
بشکن دلم که رایحه ٔ درد بشنوی
کس از برون شیشه نبوید گلاب را.
- ابل رایحة، شتران در شبانگاه آینده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
- امراءة رایحة ؛ زنی که در افعال شبیه پدر باشد. ج ، روایح . (ناظم الاطباء).
|| (مص ) در شبانگاه بازگردیدن شتران (و بر وزن فاعله مصدری جز رایحة و عافیة و کاذبة نیامده است ). (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). راحت الابل رایحةً؛ شبانگاه بازگردید شتر. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || (اِ) ما لَه ُ سارحة و لا رایحة؛ یعنی چیزی ندارد. (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). یعنی از چهارپایان چیزی ندارد. (از اقرب الموارد). || باران شبانگاه . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از آنندراج ). || ابر شبانگاهی . (دهار). || خون .(از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). فی وجهه رایحة؛ ای دم . (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). || نسیمی که استنشاق شده باشد. ج ، روائح . (فرهنگ نظام ). || بوی ، خوش یا ناخوش . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (از انجمن آرا) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). بوی خوش . (دهار) (مهذب الاسماء). عطر. ج ، روائح . (ناظم الاطباء). ج ، روائح ، رائحات . (اقرب الموارد) : زنبور... به رائحه ٔ معطر...آن (نیلوفر)... مشعوف گردید. (کلیله و دمنه ).
هردم هزار عطسه ٔ مشکین زد از تری
مغز جهان ز رایحه ٔ عنبر سخاش .
خاقانی .
بشکن دلم که رایحه ٔ درد بشنوی
کس از برون شیشه نبوید گلاب را.
نوعی خبوشانی .
فرهنگ عمید
نسیم یا بویی که به مشام می رسد، بو، بوی، بوی بد یا بوی خوش.
جدول کلمات
بو
پیشنهاد کاربران
اسم عطر حضرت زهرا و از القاب حضرت زهرا هم رایحه بوده
رایحه یعنی خوشبو یا بوی خوش و واقعاََ اسم قشنگیه❤️
[را - یِ - حه] به معنای بو است.
رایحه : بوی خوش ، باران شباهنگی ، زنی که شادمان کننده است .
مرتاح : مرتاح از اسمهای خدا در دعای جوشن کبیراست به معنی فرح بخش یا شادی بخش
مرتاح : مرتاح از اسمهای خدا در دعای جوشن کبیراست به معنی فرح بخش یا شادی بخش
رایحه
عطر دلچسب
عطر دلچسب
هوالعلیم
رایحه : نسیم
رایحه خوش ؛ نسیم عطرآگین
رایحه : نسیم
رایحه خوش ؛ نسیم عطرآگین
بو، عطر، شمیم، نکهت
رایحه به معنیه بوی خوش و مثبت هست من اسمم رو خیلی دوس دارم غیر از وقتایی که رو مایع دسشوییه😐💋💖
رایحه : نسیمی که به مشام رسد . بوی ، بوی خوش .
رایحه : نسیم یا بویی که به مشام می رسد؛ بو؛ بوی؛ بوی بد یا بوی خوش.
ریح : 1 - باد. 2 - نسیم . 3 - دردی که در شکم یا پیوندگاه اندام بروز کند.
ریحان : 1 - هر گیاه خوشبو، اسپرغم . 2 - از سبزی های خوردنی با ساقة نازک و برگ های پهن .
ریحانه : دستة ریحان ، گل خوشبو
ریحانه : ریحان گیاهی خوشبویست که در زمین نرم روید و آن گیاهی سهلی یا آزریون بری است و ریحانه به معنای گل خوشبو می باشد.
رایحه : نسیم یا بویی که به مشام می رسد؛ بو؛ بوی؛ بوی بد یا بوی خوش.
ریح : 1 - باد. 2 - نسیم . 3 - دردی که در شکم یا پیوندگاه اندام بروز کند.
ریحان : 1 - هر گیاه خوشبو، اسپرغم . 2 - از سبزی های خوردنی با ساقة نازک و برگ های پهن .
ریحانه : دستة ریحان ، گل خوشبو
ریحانه : ریحان گیاهی خوشبویست که در زمین نرم روید و آن گیاهی سهلی یا آزریون بری است و ریحانه به معنای گل خوشبو می باشد.
رائحه. بوی خوش. عطر. رجوع شود به «رایحة».
کلمات دیگر: