( صفت ) آنکه خراب کند ( امور یا ساختمانها را ) کسی که موجب تخریب شود .
کسی که اقدام به خرابکاری میکند
لغت نامه دهخدا
خرابکار. [ خ َ ] ( ص مرکب ) آنکه در امری اخلال کند.
فرهنگ عمید
۱. آن که چیزی را خراب می کند. ۲. (سیاسی ) کسی که به علت مخالفت با سیاست حاکم بر جامعه، برای آسیب رساندن به تٲسیسات تلاش می کند.
دانشنامه عمومی
خرابکار (ابهام زدایی). خرابکار ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد: خرابکار (بازی ویدئویی) خرابکار (فیلم)
wiki: آلفرد هیچکاک محصول ۱۹۴۲ می باشد. نقش رابرت کامینگز در فیلم، ابتدا به گری کوپر پیشنهاد شده بود ولی او از این کار سر باز زد. ۲۲ آوریل ۱۹۴۲ (۱۹۴۲-04-۲۲) کارگری شورشی به اتهام خرابکاری دستگیر می شود و پس از فرار از چنگ پلیس به جستجوی مجرم اصلی می پردازد.