راستکار

مستقیم

کاری رابراستی ودرستی انجام دادن، درستکار، امین
( صفت ) ۱ - درستکار صحیح العمل . ۲ - مقدس متدین . ۳ - امین . ۴ - عادل . ۵ - خداوند صنعت صنعتگر .

راستکار. ( ص مرکب ) راست فعل. درستکار. صادق و متدین و امانت دار و صالح و پرهیزکار. ( آنندراج ). کسی که کار به راستی و درستی میکند. درستکار و مقدس و عادل. ( ناظم الاطباء ). درستکار و راست و دارای اعمال صالحه و بمعنی دیندار و مستقیم نیز آمده است. ( شعوری ج 2 ) :
با عمل مرقول خود را راست کن
تا که گردی راستکار و راست بین.این نه ملک پادشاه جمله مشرق بود... ودادگر و راستکار بود. ( اسکندرنامه نسخه نفیسی ).
گر چو ترازو شده ای راستکار
راستی دل بترازو گمار.خواهی که رستگار شوی راستکار باش
تا عیبجوی را نرسد بر تو مدخلی.عالمی راستکار در پیش اسکندر به حجت زبان آوری میکرد. ( مجالس سعدی ص 20 ).
راستکاران بلند نام شوند
کژروان نیم پخت و خام شوند.تا تو باشی ز راستان مگذر
مکش از خط راستکاران سر.حکیم ، راستکار. ( منتهی الارب ) ( دهار ). رشید، متدین ، مُسِد؛ راستکار. ( منتهی الارب ). مُسَدَّد، راستکار. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || خداوند صنعت و صنعتگر. ( ناظم الاطباء ) .کسی که در کار و صنعت خود ماهر باشد. ( شعوری ج 2 ).

۱. کسی که کاری را به راستی و درستی انجام می دهد، درستکار: خواهی که رستگار شوی راست کار باش / تا عیب جوی را نرسد بر تو مدخلی (سعدی۲: ۶۸۰ ).
۲. امین.