مترادف رد : اثر، پی، رگه، علامت، نشان، نقش، اعراض، اقاله، امتناع، انکار، بطلان، تقبیح، تکذیب، طرد، فسخ، نفی، نقض، نکول، استرداد، واپس، رفوزه، مردود، وازده
برابر پارسی : نپذیرفتن، باز گرداندن
رد
مترادف رد : اثر، پی، رگه، علامت، نشان، نقش، اعراض، اقاله، امتناع، انکار، بطلان، تقبیح، تکذیب، طرد، فسخ، نفی، نقض، نکول، استرداد، واپس، رفوزه، مردود، وازده
برابر پارسی : نپذیرفتن، باز گرداندن
فارسی به انگلیسی
restitution, rejection, track, trace
denial, discredit, disproof, imprint, nay, print, rebuff, refund, refusal, refutation, rejection, repudiation, repulse, suggestion, suspicion, tinge, trace, track, trail, vestige
فارسی به عربی
انکر , رفض , نقض , نکران
مترادف و متضاد
انکار، رد، تکذیب، عدم پذیرش، حاشا
انکار، رد
طرد، رد، عدم پذیرش، ردی، وازنی، مردود سازی
انکار، چشم پوشی، کف نفس، رد، فداکاری
رد، راه، پروانه، گذرگاه، بلیط، گردونه، عبور، معبر، جواز، گذر، گدوک، گذرنامه
رد، امتناع، روگردانی، سر پیچی، استنکاف، اباء
رد، اثر، نشان، طرح، مقدار ناچیز، جای پا، رد پا، مقدار کم
رد، منع، حق رد، رای مخالف، نشانه مخالفت
رد، اعتراض، استثنا، استثناء
رد، ضدیت، مخالفت، تضاد، تناقض، مغایرت، ضد گویی، خلاف گویی، عدم تناسب
رد، دفع، ضربت متقابل و تند
رد، پس زنی، تکذیب، دفع، عمل متقابل
رد، پس زنی، دفع
رد، مذمت، بی میلی، عدم تصویب، تقبیح
رد، سرزنش، مذمت، بی میلی، عدم تصویب، تقبیح
رد، بهی، مناظره، مرافعه، رقابت
رد، ابطال، تکذیب، دلیل رد
اثر، پی، رگه، علامت، نشان، نقش
اعراض، اقاله، امتناع، انکار، بطلان، تقبیح، تکذیب، طرد، فسخ، نفی، نقض، نکول
استرداد، واپس
رفوزه، مردود
وازده
۱. اثر، پی، رگه، علامت، نشان، نقش
۲. اعراض، اقاله، امتناع، انکار، بطلان، تقبیح، تکذیب، طرد، فسخ، نفی، نقض، نکول
۳. استرداد، واپس
۴. رفوزه، مردود
۵. وازده
فرهنگ فارسی
نشان واثری ازچیزی برروی چیزدیگر، راد، جوانمرد، دلاور، دلیر، دانا، بخرد، سرور، بازگردانیدن، بازدادن، وازدن
۱ - ( مصدر ) باز دادن باز گردانیدن . ۲ - وازدن نپذیرفتن . یا رد مظالم دفع ظلم کردن از مظلومان . ۳ - ( اسم ) بازگردانی . ۴ - بطلان . ۵ - ( صفت ) مردود از نظر افتاده . ۶ - ( اسم ) اثرپای نشانه قدم . یا رد کسی را گرفتن اثر پای او را دنبال کردن .
رجل رد مرد هالک و المونث بالهائ
۱ - ( مصدر ) باز دادن باز گردانیدن . ۲ - وازدن نپذیرفتن . یا رد مظالم دفع ظلم کردن از مظلومان . ۳ - ( اسم ) بازگردانی . ۴ - بطلان . ۵ - ( صفت ) مردود از نظر افتاده . ۶ - ( اسم ) اثرپای نشانه قدم . یا رد کسی را گرفتن اثر پای او را دنبال کردن .
رجل رد مرد هالک و المونث بالهائ
فرهنگ معین
(رَ ) [ په . ] (ص . ) ۱ - جوانمرد، راد. ۲ - دانا، بخرد. ۳ - سرور، پیشوای دینی زردشتیان .
(رَ د یا دّ ) [ ع . ] ۱ - (مص م . ) پس دادن ، بازگردانیدن . ۲ - (اِ. ) اثر پای ، نشانة قدم .
(رَ د یا دّ ) [ ع . ] ۱ - (مص م . ) پس دادن ، بازگردانیدن . ۲ - (اِ. ) اثر پای ، نشانة قدم .
(رَ) [ په . ] (ص .) 1 - جوانمرد، راد. 2 - دانا، بخرد. 3 - سرور، پیشوای دینی زردشتیان .
(رَ د یا دّ) [ ع . ] 1 - (مص م .) پس دادن ، بازگردانیدن . 2 - (اِ.) اثر پای ، نشانة قدم .
لغت نامه دهخدا
رد. [ رَ ] ( ص ، اِ ) حکیم و فیلسوف و دانشمند. ( ناظم الاطباء ). حکیم و دانشمند. ( لغت محلی شوشتر نسخه خطی کتابخانه مؤلف ) ( برهان ). دانا و خردمند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). دانا و بخرد. ( فرهنگ خطی ). حکیم و دانا. ( فرهنگ جهانگیری ). حکیم و فیلسوف وعاقل و عالم. ( از فرهنگ شعوری ج 2 ص 24 ) :
دل بخردان داشت و مغز ردان
نشست کیان افسر موبدان.
برنجی دگر گرد پوزش مگرد.
بیارند کارآزموده ردان.
ز هر دانشی راه جسته ردان.
جهاندیده و کاردیده ردان.
همان دانشی پرگهربخردان.
سخن بر زبان ددان آورد.
که هم موبد بد و هم بخرد رد.
زمین حلم و دریادل و راددست.
دگر روز گشتاسب با موبدان
ردان و بزرگان و اسپهبدان.
بزرگان و کارآزموده ردان.
همان تاج و هم فره موبدان.
ردان را بر گاه بنشاندند.
بزرگان و کارآزموده ردان.
سترگا بزرگا گوا موبدا.
راه مردان و مهتران و ردان.
دل بخردان داشت و مغز ردان
نشست کیان افسر موبدان.
فردوسی.
به خراد گفت ای رد رادمردبرنجی دگر گرد پوزش مگرد.
فردوسی.
بفرمود کز هند از بخردان بیارند کارآزموده ردان.
فردوسی.
برفتند بیداردل موبدان ز هر دانشی راه جسته ردان.
فردوسی.
چنین گفت با نامور بخردان جهاندیده و کاردیده ردان.
فردوسی.
کنارنگ با پهلوان و ردان همان دانشی پرگهربخردان.
فردوسی.
سخندان چو رأی ردان آوردسخن بر زبان ددان آورد.
عنصری.
جهانش نام کرده شاه موبدکه هم موبد بد و هم بخرد رد.
( ویس و رامین ).
ردی دانش آرای یزدان پرست زمین حلم و دریادل و راددست.
اسدی.
و رد کسی را خوانده اند که رأی قوی داشته است. ( مجمل التواریخ و القصص ). || راد. ( ناظم الاطباء ). سخی و جوانمرد. ( فرهنگ خطی ). همان راد است به معنی مرد نیک و بزرگ. ( فرهنگ لغات شاهنامه ). || خواجه. ( ناظم الاطباء ) ( برهان ). بزرگ. سرور. ( فرهنگ فارسی معین ) : دگر روز گشتاسب با موبدان
ردان و بزرگان و اسپهبدان.
دقیقی.
شبی می همی خورد با موبدان بزرگان و کارآزموده ردان.
فردوسی.
ترا باد جاوید تخت ردان همان تاج و هم فره موبدان.
فردوسی.
گزارنده خواب را خواندندردان را بر گاه بنشاندند.
فردوسی.
شدند انجمن پیش او بخردان بزرگان و کارآزموده ردان.
فردوسی.
بدو گفت شاها ردا بخرداسترگا بزرگا گوا موبدا.
فردوسی.
خواجه را بیهده گرفته نشدراه مردان و مهتران و ردان.
فرخی.
|| پهلوان و دلاور و بهادر وشجاع. ( ناظم الاطباء ) ( برهان ). شجاع و دلاور. ( انجمن آرا ) ( لغت محلی شوشتر ) ( آنندراج ). دلاور و پهلوان و بهادر. ( فرهنگ جهانگیری ). دلاور و بهادر. ( فرهنگ شعوری ج 2 ص 4 ). پهلوان. ( فرهنگ لغات شاهنامه ). پهلوان. دلیر. دلاور. ( فرهنگ فارسی معین ) : رد. [ رَ ] (ص ، اِ) حکیم و فیلسوف و دانشمند. (ناظم الاطباء). حکیم و دانشمند. (لغت محلی شوشتر نسخه ٔ خطی کتابخانه ٔ مؤلف ) (برهان ). دانا و خردمند. (انجمن آرا) (آنندراج ). دانا و بخرد. (فرهنگ خطی ). حکیم و دانا. (فرهنگ جهانگیری ). حکیم و فیلسوف وعاقل و عالم . (از فرهنگ شعوری ج 2 ص 24) :
دل بخردان داشت و مغز ردان
نشست کیان افسر موبدان .
به خراد گفت ای رد رادمرد
برنجی دگر گرد پوزش مگرد.
بفرمود کز هند از بخردان
بیارند کارآزموده ردان .
برفتند بیداردل موبدان
ز هر دانشی راه جسته ردان .
چنین گفت با نامور بخردان
جهاندیده و کاردیده ردان .
کنارنگ با پهلوان و ردان
همان دانشی پرگهربخردان .
سخندان چو رأی ردان آورد
سخن بر زبان ددان آورد.
جهانش نام کرده شاه موبد
که هم موبد بد و هم بخرد رد.
ردی دانش آرای یزدان پرست
زمین حلم و دریادل و راددست .
و رد کسی را خوانده اند که رأی قوی داشته است . (مجمل التواریخ و القصص ). || راد. (ناظم الاطباء). سخی و جوانمرد. (فرهنگ خطی ). همان راد است به معنی مرد نیک و بزرگ . (فرهنگ لغات شاهنامه ). || خواجه . (ناظم الاطباء) (برهان ). بزرگ . سرور. (فرهنگ فارسی معین ) :
دگر روز گشتاسب با موبدان
ردان و بزرگان و اسپهبدان .
شبی می همی خورد با موبدان
بزرگان و کارآزموده ردان .
ترا باد جاوید تخت ردان
همان تاج و هم فره موبدان .
گزارنده ٔ خواب را خواندند
ردان را بر گاه بنشاندند.
شدند انجمن پیش او بخردان
بزرگان و کارآزموده ردان .
بدو گفت شاها ردا بخردا
سترگا بزرگا گوا موبدا.
خواجه را بیهده گرفته نشد
راه مردان و مهتران و ردان .
|| پهلوان و دلاور و بهادر وشجاع . (ناظم الاطباء) (برهان ). شجاع و دلاور. (انجمن آرا) (لغت محلی شوشتر) (آنندراج ). دلاور و پهلوان و بهادر. (فرهنگ جهانگیری ). دلاور و بهادر. (فرهنگ شعوری ج 2 ص 4). پهلوان . (فرهنگ لغات شاهنامه ). پهلوان . دلیر. دلاور. (فرهنگ فارسی معین ) :
به قلب اندر افراسیاب و ردان
سواران گردنکش و بخردان .
ز لشکر گزین کرد پس بخردان
جهاندیده و کارکرده ردان .
|| لقبی بوده در دوره ٔ ساسانیان که پیشاپیش اسماء نهاده میشده . (تاریخ حقوق علی آبادی ) :
ابر شاه نوذر رد افراسیاب
برافکند دیده دلی پرشتاب .
از آن تیز گردد رد افراسیاب
دلش گردد از کین ما پرشتاب .
جز از گنج ویژه رد افراسیاب
که کس را نبود اندر آن دست یاب .
بر آن دختران رد افراسیاب
نگه کردکاوس مژگان پرآب .
وز آن پس فروریخت بر چهره آب
بسی یاد کرد از رد افراسیاب .
و در شواهد زیر پس از اسماء آمده است همچون : بهرام رد، سیاوخش رد، هوشنگ رد. و گویا به نام پهلوانان و دلاوران و شجاعان افزوده میشده است :
بپذرفت بهرام رد آن دو اسب
فروزنده بر سان آذرگشسب .
بپوشید درع سیاوخش رد
زره را گره برکمربند زد.
سیاوخش رد را برادر تویی
به گوهر ز سالار برتر تویی .
بدان کاو به کار سیاوخش رد
نیفکند یک روز بنیاد بد.
یکی را فرستاد نزدیک اوی
که پنهان سیاووش رد را بگوی .
همان گوشوار سیاووش رد
کز او یادگار است ما را خرد.
که بر دست من پور کاووس شاه
سیاووش رد کشته شدبیگناه .
ز هوشنگ رد تا به کاووس شاه
که بودند با فر و تخت و کلاه .
|| حاذق و هنرمند. || پیشوای بزرگ مغان . (ناظم الاطباء) . موبد. (از فرهنگ لغات شاهنامه ) (یادداشت مؤلف ). سرور روحانی . پیشوای دینی زرتشتی . (فرهنگ فارسی معین ). ردان دسته ای مخصوص از روحانیان زردشتی بوده که به شغل قضاوت اشتغال داشته اند. (تاریخ حقوق علی آبادی ). مقامی دولتی و مذهبی در دربار ساسانیان که کار داوری را بر عهده داشته اند :
بفرمود تا موبد موبدان
برفت و بیاورد چندی ردان .
یکی مجلس آراست با پیلتن
رد و موبد و خسرو پاکتن .
رد و موبدش بود بر دست راست
نویسنده ٔ نامه را پیش خواست .
بیایند و در پیش او بگذرند
رد و موبد و مرزبان بشمرند.
به ایران رد و موبد و هرکه بود
که گفتار آن شاه دانا شنود.
رد و موبد و بخردان ارجمند
بداندیش ترسان ز بیم گزند.
|| (اِخ ) لقب برای زرتشت . آقای دکتر معین با استشهاد ابیات زیر از شاهنامه :
بدو گفت گشتاسپ کاین غم چراست ؟
به یک تاختن درد و ماتم چراست ؟
چنین داد پاسخ که یاوه مگوی
که کار بزرگ آمدستت بروی .
شهنشاه لهراسب در شهر بلخ
بکشتند و شد روز ما تار و تلخ .
وز آنجا به نوش آذر اندر شدند
رد و هیربد را همه سر زدند.
در شهادت زرتشت گوید: مراد از رد در اینجا زرتشت پیغمبر است اگرچه در اوستا اشاره نشده که زرتشت هم در هجوم دوم تورانیان در شهر بلخ با لهراسب شهادت یافته باشد ولی بنا به سنت کهن و بشهادت کلیه ٔ کتب دینی پهلوی پیغمبر ایران در همین جنگ در آتشکده ٔ بلخ بدست یک تورانی بنام براترکرش در روز خرداداز ماه اردیبهشت بسن هفتادوهفت سالگی شهید گردید و تا آن روز شهادت چهل وهفت سال از رسالتش گذشته بود هرچند در شاهنامه ٔ فردوسی صراحتاً نام زردشت قید نگردیده که آن روز در میان هشتاد هیربد وی نیز شهید شده باشد اما قریب به یقین است که مراد از «رد» همان زرتشت بوده است و «مول » مترجم فرانسوی و «وارنر» مترجم انگلیسی نیز آنرا متعرض شده اند. (از مزدیسنا و ادب پارسی ص 396). آقای دکتر معین در صفحه ٔ بعد همان کتاب افزاید: «... و از قطعه ٔ 8 اوستا نیز برمی آید که خود زرتشت «رد جهان » است و آسایش نوع بشر و کلیه ٔ مخلوقات بسته به آیین اوست ... نظر به معنی کلمه ٔ رد در اشعار فردوسی راجع به کشته شدن موبدان و پیشوایان در آتشکده ٔ نوش آذر بلخ باید از هیربد مطلق پیشوایان و از «رد» خود پیغمبر اراده شده باشد که بزرگ و سرور موبدان بوده است زیرا که فقط از یک رد سخن رفته ولی مکرر از هشتاد هیربد یا موبد یاد شده است ...». (مزدیسنا وادب پارسی ص 397). و رجوع به یشتها ج 2 ص 279 و 280 شود.
دل بخردان داشت و مغز ردان
نشست کیان افسر موبدان .
فردوسی .
به خراد گفت ای رد رادمرد
برنجی دگر گرد پوزش مگرد.
فردوسی .
بفرمود کز هند از بخردان
بیارند کارآزموده ردان .
فردوسی .
برفتند بیداردل موبدان
ز هر دانشی راه جسته ردان .
فردوسی .
چنین گفت با نامور بخردان
جهاندیده و کاردیده ردان .
فردوسی .
کنارنگ با پهلوان و ردان
همان دانشی پرگهربخردان .
فردوسی .
سخندان چو رأی ردان آورد
سخن بر زبان ددان آورد.
عنصری .
جهانش نام کرده شاه موبد
که هم موبد بد و هم بخرد رد.
(ویس و رامین ).
ردی دانش آرای یزدان پرست
زمین حلم و دریادل و راددست .
اسدی .
و رد کسی را خوانده اند که رأی قوی داشته است . (مجمل التواریخ و القصص ). || راد. (ناظم الاطباء). سخی و جوانمرد. (فرهنگ خطی ). همان راد است به معنی مرد نیک و بزرگ . (فرهنگ لغات شاهنامه ). || خواجه . (ناظم الاطباء) (برهان ). بزرگ . سرور. (فرهنگ فارسی معین ) :
دگر روز گشتاسب با موبدان
ردان و بزرگان و اسپهبدان .
دقیقی .
شبی می همی خورد با موبدان
بزرگان و کارآزموده ردان .
فردوسی .
ترا باد جاوید تخت ردان
همان تاج و هم فره موبدان .
فردوسی .
گزارنده ٔ خواب را خواندند
ردان را بر گاه بنشاندند.
فردوسی .
شدند انجمن پیش او بخردان
بزرگان و کارآزموده ردان .
فردوسی .
بدو گفت شاها ردا بخردا
سترگا بزرگا گوا موبدا.
فردوسی .
خواجه را بیهده گرفته نشد
راه مردان و مهتران و ردان .
فرخی .
|| پهلوان و دلاور و بهادر وشجاع . (ناظم الاطباء) (برهان ). شجاع و دلاور. (انجمن آرا) (لغت محلی شوشتر) (آنندراج ). دلاور و پهلوان و بهادر. (فرهنگ جهانگیری ). دلاور و بهادر. (فرهنگ شعوری ج 2 ص 4). پهلوان . (فرهنگ لغات شاهنامه ). پهلوان . دلیر. دلاور. (فرهنگ فارسی معین ) :
به قلب اندر افراسیاب و ردان
سواران گردنکش و بخردان .
فردوسی .
ز لشکر گزین کرد پس بخردان
جهاندیده و کارکرده ردان .
فردوسی .
|| لقبی بوده در دوره ٔ ساسانیان که پیشاپیش اسماء نهاده میشده . (تاریخ حقوق علی آبادی ) :
ابر شاه نوذر رد افراسیاب
برافکند دیده دلی پرشتاب .
فردوسی .
از آن تیز گردد رد افراسیاب
دلش گردد از کین ما پرشتاب .
فردوسی .
جز از گنج ویژه رد افراسیاب
که کس را نبود اندر آن دست یاب .
فردوسی .
بر آن دختران رد افراسیاب
نگه کردکاوس مژگان پرآب .
فردوسی .
وز آن پس فروریخت بر چهره آب
بسی یاد کرد از رد افراسیاب .
فردوسی .
و در شواهد زیر پس از اسماء آمده است همچون : بهرام رد، سیاوخش رد، هوشنگ رد. و گویا به نام پهلوانان و دلاوران و شجاعان افزوده میشده است :
بپذرفت بهرام رد آن دو اسب
فروزنده بر سان آذرگشسب .
فردوسی .
بپوشید درع سیاوخش رد
زره را گره برکمربند زد.
فردوسی .
سیاوخش رد را برادر تویی
به گوهر ز سالار برتر تویی .
فردوسی .
بدان کاو به کار سیاوخش رد
نیفکند یک روز بنیاد بد.
فردوسی .
یکی را فرستاد نزدیک اوی
که پنهان سیاووش رد را بگوی .
فردوسی .
همان گوشوار سیاووش رد
کز او یادگار است ما را خرد.
فردوسی .
که بر دست من پور کاووس شاه
سیاووش رد کشته شدبیگناه .
فردوسی .
ز هوشنگ رد تا به کاووس شاه
که بودند با فر و تخت و کلاه .
فردوسی .
|| حاذق و هنرمند. || پیشوای بزرگ مغان . (ناظم الاطباء) . موبد. (از فرهنگ لغات شاهنامه ) (یادداشت مؤلف ). سرور روحانی . پیشوای دینی زرتشتی . (فرهنگ فارسی معین ). ردان دسته ای مخصوص از روحانیان زردشتی بوده که به شغل قضاوت اشتغال داشته اند. (تاریخ حقوق علی آبادی ). مقامی دولتی و مذهبی در دربار ساسانیان که کار داوری را بر عهده داشته اند :
بفرمود تا موبد موبدان
برفت و بیاورد چندی ردان .
فردوسی .
یکی مجلس آراست با پیلتن
رد و موبد و خسرو پاکتن .
فردوسی .
رد و موبدش بود بر دست راست
نویسنده ٔ نامه را پیش خواست .
فردوسی .
بیایند و در پیش او بگذرند
رد و موبد و مرزبان بشمرند.
فردوسی .
به ایران رد و موبد و هرکه بود
که گفتار آن شاه دانا شنود.
فردوسی .
رد و موبد و بخردان ارجمند
بداندیش ترسان ز بیم گزند.
فردوسی .
|| (اِخ ) لقب برای زرتشت . آقای دکتر معین با استشهاد ابیات زیر از شاهنامه :
بدو گفت گشتاسپ کاین غم چراست ؟
به یک تاختن درد و ماتم چراست ؟
چنین داد پاسخ که یاوه مگوی
که کار بزرگ آمدستت بروی .
شهنشاه لهراسب در شهر بلخ
بکشتند و شد روز ما تار و تلخ .
وز آنجا به نوش آذر اندر شدند
رد و هیربد را همه سر زدند.
در شهادت زرتشت گوید: مراد از رد در اینجا زرتشت پیغمبر است اگرچه در اوستا اشاره نشده که زرتشت هم در هجوم دوم تورانیان در شهر بلخ با لهراسب شهادت یافته باشد ولی بنا به سنت کهن و بشهادت کلیه ٔ کتب دینی پهلوی پیغمبر ایران در همین جنگ در آتشکده ٔ بلخ بدست یک تورانی بنام براترکرش در روز خرداداز ماه اردیبهشت بسن هفتادوهفت سالگی شهید گردید و تا آن روز شهادت چهل وهفت سال از رسالتش گذشته بود هرچند در شاهنامه ٔ فردوسی صراحتاً نام زردشت قید نگردیده که آن روز در میان هشتاد هیربد وی نیز شهید شده باشد اما قریب به یقین است که مراد از «رد» همان زرتشت بوده است و «مول » مترجم فرانسوی و «وارنر» مترجم انگلیسی نیز آنرا متعرض شده اند. (از مزدیسنا و ادب پارسی ص 396). آقای دکتر معین در صفحه ٔ بعد همان کتاب افزاید: «... و از قطعه ٔ 8 اوستا نیز برمی آید که خود زرتشت «رد جهان » است و آسایش نوع بشر و کلیه ٔ مخلوقات بسته به آیین اوست ... نظر به معنی کلمه ٔ رد در اشعار فردوسی راجع به کشته شدن موبدان و پیشوایان در آتشکده ٔ نوش آذر بلخ باید از هیربد مطلق پیشوایان و از «رد» خود پیغمبر اراده شده باشد که بزرگ و سرور موبدان بوده است زیرا که فقط از یک رد سخن رفته ولی مکرر از هشتاد هیربد یا موبد یاد شده است ...». (مزدیسنا وادب پارسی ص 397). و رجوع به یشتها ج 2 ص 279 و 280 شود.
رد. [ رَ دِن ْ ] (ع ص ) رجل رد؛ مرد هالک و المؤنث بالهاء. (منتهی الارب ).
رد. [ رَدد ] (ع اِمص ) مقابل قبول . (یادداشت مؤلف ). نپذیرفتن . مردود کردن : رد خلق چون قبول ایشان بودو قبول ایشان چون رد. (کشف المحجوب ). دست رد بر روی التماس سلطان نهادند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 261).
رد عام و قبول عامی چیست
گر تمامی تو ناتمامی چیست .
- امثال :
رد خلق قبول خالق (یا) قبول خدا . (امثال و حکم دهخدا ج 2 ص 866).
رد دشمن قبول دوست است . (امثال و حکم دهخدا ج 2 ص 866).
- رد و قبول ؛ نپذیرفتن و پذیرفتن . رد کردن و قبول کردن :
ازپی رد و قبول عامه خود را خر مساز
زآنکه نبود کار عامی جز خری یا خرخری .
در یکی گفته که بگذر زآن خود
کآن قبول طبع تو رد است رد.
مالک رد و قبول هرچه کند پادشاست
گر بکشد حاکم است ور بنوازد رواست .
مالک ملک وجود حاکم رد و قبول
هرچه کند جور نیست ور تو بنالی جفاست .
چون رد و قبول همه در پرده ٔ غیب است
زنهار کسی را نکنی عیب که عیب است .
|| فزونی و نمو (محصول ). گویند: ضیعة کثیرة الرد و المرد. (از اقرب الموارد). || رده . (آنندراج ). رده ٔ دیوار. (غیاث اللغات از صراح اللغه ). || (اِ) (اصطلاح فقه ) در تداول فقه ، قسمتی از ترکه که پس از وضع سهام صاحبان فرض باقی می ماند و به یکی از آنان داده میشود و یا به نسبت سهام بین ایشان تقسیم میگردد. (یادداشت مؤلف ). || اثر. جای پا.
- رد پا ؛ اثر پا و نشان پا.(ناظم الاطباء). نشان کف پا بر زمین . ایز. پی .
- امثال :
رد پاها تا لب دریا بود . (امثال و حکم دهخدا ج 2 ص 866).
|| (ص ) ردی وهیچکاره . (ناظم الاطباء). زبون و فاسد. (یادداشت مؤلف ). ردی و زبون و هیچکاره . (آنندراج ) (از اقرب الموارد) : هر جنس که آورده بودند از اختیار و رد می فرمودی تا می گرفتندی بقیمت تمام . (جهانگشای جوینی ). || امر رد؛ کار مخالف آنچه سنت بر آن است . (از اقرب الموارد). مخالف سنت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || (اِمص ) گرفتگی زبان . (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). یقال : فی لسانه رد؛ ای حبسة. (منتهی الارب ). حُبْسة یا بستگی زبان بهنگام گفتن . (از اقرب الموارد).
رد عام و قبول عامی چیست
گر تمامی تو ناتمامی چیست .
اوحدی .
- امثال :
رد خلق قبول خالق (یا) قبول خدا . (امثال و حکم دهخدا ج 2 ص 866).
رد دشمن قبول دوست است . (امثال و حکم دهخدا ج 2 ص 866).
- رد و قبول ؛ نپذیرفتن و پذیرفتن . رد کردن و قبول کردن :
ازپی رد و قبول عامه خود را خر مساز
زآنکه نبود کار عامی جز خری یا خرخری .
سنائی .
در یکی گفته که بگذر زآن خود
کآن قبول طبع تو رد است رد.
مولوی .
مالک رد و قبول هرچه کند پادشاست
گر بکشد حاکم است ور بنوازد رواست .
سعدی .
مالک ملک وجود حاکم رد و قبول
هرچه کند جور نیست ور تو بنالی جفاست .
سعدی .
چون رد و قبول همه در پرده ٔ غیب است
زنهار کسی را نکنی عیب که عیب است .
سعدی .
|| فزونی و نمو (محصول ). گویند: ضیعة کثیرة الرد و المرد. (از اقرب الموارد). || رده . (آنندراج ). رده ٔ دیوار. (غیاث اللغات از صراح اللغه ). || (اِ) (اصطلاح فقه ) در تداول فقه ، قسمتی از ترکه که پس از وضع سهام صاحبان فرض باقی می ماند و به یکی از آنان داده میشود و یا به نسبت سهام بین ایشان تقسیم میگردد. (یادداشت مؤلف ). || اثر. جای پا.
- رد پا ؛ اثر پا و نشان پا.(ناظم الاطباء). نشان کف پا بر زمین . ایز. پی .
- امثال :
رد پاها تا لب دریا بود . (امثال و حکم دهخدا ج 2 ص 866).
|| (ص ) ردی وهیچکاره . (ناظم الاطباء). زبون و فاسد. (یادداشت مؤلف ). ردی و زبون و هیچکاره . (آنندراج ) (از اقرب الموارد) : هر جنس که آورده بودند از اختیار و رد می فرمودی تا می گرفتندی بقیمت تمام . (جهانگشای جوینی ). || امر رد؛ کار مخالف آنچه سنت بر آن است . (از اقرب الموارد). مخالف سنت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || (اِمص ) گرفتگی زبان . (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). یقال : فی لسانه رد؛ ای حبسة. (منتهی الارب ). حُبْسة یا بستگی زبان بهنگام گفتن . (از اقرب الموارد).
رد. [ رَدد ] (ع مص ) بازگردانیدن . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ) (از شعوری ج 2 ص 4) (دهار) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ص 51) (منتهی الارب ) (غیاث اللغات از منتخب اللغات ). برگردانیدن . (از اقرب الموارد). واگردانیدن . (مصادر اللغه ٔ زوزنی ) : ... و رد کردار نیک بر عاقلان . (کلیله و دمنه ).
- رد چیزی ؛ بازپس دادن آن :
باﷲ ار مرده بازگردیدی
به میان عشیره و پیوند
رد میراث سخت تر بودی
وارثان را ز مرگ خویشاوند.
|| قبول نکردن . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).نپذیرفتن . سر باززدن : گفت ایها الامیر و ان شفیعی الیک اعظم مما یزجی رده ؛ یعنی شفیع من به توبزرگتر از آن است که باز توان زد. (نوروزنامه ص 74).
- امثال :
رد احسان غلط است (یا) قبیح است . (امثال و حکم دهخدا ج 2 ص 866).
|| منسوب به خطا کردن . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). به خطا نسبت دادن کسی را. (از اقرب الموارد). رد کلام ؛ ابطال سخن . (ناظم الاطباء). || بازگردانیدن جواب . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). جواب بازدادن . (مصادر اللغة زوزنی ).
- رد جواب به کسی ؛ فرستادن آن . بازگردانیدن آن . (از اقرب الموارد). بازدادن جواب . گفتن پاسخ : تا حسن خطاب و رد جواب و سایر آداب خدمت ملوکش درآموختند. (گلستان ). مَرَدّ. مردود. رِدّیدی ̍، بهمه ٔ معانی مذکور. رجوع به مصادر مزبور شود.
- رد سلام ؛ جواب سلام . (ناظم الاطباء).
- رد و قدح ؛ مباحثه و مناقشه و منازعه و مجادله . (ناظم الاطباء).
|| رد شمس ؛ متوقف ساختن خورشید بر جای خود: یوشع در روز جنگ با پادشاه کنعان برای اینکه جنگ را بپایان رساند امر داد تا خورشید بر جای خود متوقف ماند و این عمل او را رد شمس نامند. (یادداشت مؤلف ). || رد در؛ فرازکردن آن . || مایرد علیک هذا؛ یعنی سود نمی دهد ترا، چنانکه شاعر گوید: ولکن مایرد التلوم . || تغییر دادن چیزی از صفتی به صفت دیگر: فرد شعورهن السود بیضا. (از اقرب الموارد). || بازآوردن . || بازگشتن . (آنندراج ) (غیاث اللغات از منتخب اللغات ). || امانت بازدادن . || یاری کردن . (مصادر اللغه ٔ زوزنی ). || افتادن و رد شدن هر چیز. || غلطیدن به طرفی دیگر که نمی باید. || برآمدن کلمه ٔ نامناسب از زبان بی اختیار. (لغت محلی شوشتر).
- رد و بد گفتن ؛ بد و بیراه گفتن .
|| پی کردن . (لغت محلی شوشتر). || خطا کردن در نشانه زدن . (لغت محلی شوشتر) (ناظم الاطباء). || معاوضه کردن .چیزی دادن و چیزی پس گرفتن .
- رد و بدل ؛ گفتگو و مباحثه و قیل و قال و مناقشه .(ناظم الاطباء).
- رد و بدل شدن (سخن یا کلام ) میان دو تن ؛ مکالمه ٔ دو تن . گفته شود: بین دو تن سخنان زننده و درشت رد و بدل شد. (یادداشت مؤلف ).
- رد و بدل کردن ؛ دادن و گرفتن . گفتن و شنیدن : سند یا دشنام رد و بدل کرد. (یادداشت مؤلف ).
- رد چیزی ؛ بازپس دادن آن :
باﷲ ار مرده بازگردیدی
به میان عشیره و پیوند
رد میراث سخت تر بودی
وارثان را ز مرگ خویشاوند.
(گلستان ).
|| قبول نکردن . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).نپذیرفتن . سر باززدن : گفت ایها الامیر و ان شفیعی الیک اعظم مما یزجی رده ؛ یعنی شفیع من به توبزرگتر از آن است که باز توان زد. (نوروزنامه ص 74).
- امثال :
رد احسان غلط است (یا) قبیح است . (امثال و حکم دهخدا ج 2 ص 866).
|| منسوب به خطا کردن . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). به خطا نسبت دادن کسی را. (از اقرب الموارد). رد کلام ؛ ابطال سخن . (ناظم الاطباء). || بازگردانیدن جواب . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). جواب بازدادن . (مصادر اللغة زوزنی ).
- رد جواب به کسی ؛ فرستادن آن . بازگردانیدن آن . (از اقرب الموارد). بازدادن جواب . گفتن پاسخ : تا حسن خطاب و رد جواب و سایر آداب خدمت ملوکش درآموختند. (گلستان ). مَرَدّ. مردود. رِدّیدی ̍، بهمه ٔ معانی مذکور. رجوع به مصادر مزبور شود.
- رد سلام ؛ جواب سلام . (ناظم الاطباء).
- رد و قدح ؛ مباحثه و مناقشه و منازعه و مجادله . (ناظم الاطباء).
|| رد شمس ؛ متوقف ساختن خورشید بر جای خود: یوشع در روز جنگ با پادشاه کنعان برای اینکه جنگ را بپایان رساند امر داد تا خورشید بر جای خود متوقف ماند و این عمل او را رد شمس نامند. (یادداشت مؤلف ). || رد در؛ فرازکردن آن . || مایرد علیک هذا؛ یعنی سود نمی دهد ترا، چنانکه شاعر گوید: ولکن مایرد التلوم . || تغییر دادن چیزی از صفتی به صفت دیگر: فرد شعورهن السود بیضا. (از اقرب الموارد). || بازآوردن . || بازگشتن . (آنندراج ) (غیاث اللغات از منتخب اللغات ). || امانت بازدادن . || یاری کردن . (مصادر اللغه ٔ زوزنی ). || افتادن و رد شدن هر چیز. || غلطیدن به طرفی دیگر که نمی باید. || برآمدن کلمه ٔ نامناسب از زبان بی اختیار. (لغت محلی شوشتر).
- رد و بد گفتن ؛ بد و بیراه گفتن .
|| پی کردن . (لغت محلی شوشتر). || خطا کردن در نشانه زدن . (لغت محلی شوشتر) (ناظم الاطباء). || معاوضه کردن .چیزی دادن و چیزی پس گرفتن .
- رد و بدل ؛ گفتگو و مباحثه و قیل و قال و مناقشه .(ناظم الاطباء).
- رد و بدل شدن (سخن یا کلام ) میان دو تن ؛ مکالمه ٔ دو تن . گفته شود: بین دو تن سخنان زننده و درشت رد و بدل شد. (یادداشت مؤلف ).
- رد و بدل کردن ؛ دادن و گرفتن . گفتن و شنیدن : سند یا دشنام رد و بدل کرد. (یادداشت مؤلف ).
رد. [ رَدد/ رَ ] (از ع ، اِمص ) مخفف رَدّ. دفع و طرد. (ناظم الاطباء). و رجوع به رَدّ شود. || (ص ) مردودو ازنظرافتاده . (ناظم الاطباء) (برهان ) :
مرد هنرمند کش نباشد گوهر
باشد چون منظری قواعد اورد.
از خلیل آموز و قربان کن ولد
تن بنه بر آتش نمرود رد.
|| (اِمص ) انکار و عدم قبول . (ناظم الاطباء). مقابل قبول و مقبول :
آنچه بر تن قبول و بر جان رد
و آنچه بر پای نیک و بر سر بد.
خاقانیاقبول و رد از کردگار دان
زو ترس و بس که ترس تو پازهر زهر اوست .
و رجوع به رَدّ شود.
|| نسخ و بطلان و ابطال . (ناظم الاطباء). فسخ کردن : رد بیع؛ فسخ کردن آن . (یادداشت مؤلف ). || دور. || بازپس . || تسلیم . || قی و استفراغ . (ناظم الاطباء). چهار معنی اخیر در جای دیگر دیده نشد. || ممانعت . (ناظم الاطباء). منع کردن . (از شعوری ج 2 ص 4). حرمان . منع کردن . (یادداشت مؤلف ). و در این معانی اغلب با مصادر فارسی کردن و شدن و گردیدن و گشتن و نمودن صرف شود. و رجوع به رَدّ شود.
- رد کردن سائل ؛ محروم بازگردانیدن او. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به رد کردن شود.
مرد هنرمند کش نباشد گوهر
باشد چون منظری قواعد اورد.
منوچهری .
از خلیل آموز و قربان کن ولد
تن بنه بر آتش نمرود رد.
مولوی .
|| (اِمص ) انکار و عدم قبول . (ناظم الاطباء). مقابل قبول و مقبول :
آنچه بر تن قبول و بر جان رد
و آنچه بر پای نیک و بر سر بد.
سنایی .
خاقانیاقبول و رد از کردگار دان
زو ترس و بس که ترس تو پازهر زهر اوست .
خاقانی .
و رجوع به رَدّ شود.
|| نسخ و بطلان و ابطال . (ناظم الاطباء). فسخ کردن : رد بیع؛ فسخ کردن آن . (یادداشت مؤلف ). || دور. || بازپس . || تسلیم . || قی و استفراغ . (ناظم الاطباء). چهار معنی اخیر در جای دیگر دیده نشد. || ممانعت . (ناظم الاطباء). منع کردن . (از شعوری ج 2 ص 4). حرمان . منع کردن . (یادداشت مؤلف ). و در این معانی اغلب با مصادر فارسی کردن و شدن و گردیدن و گشتن و نمودن صرف شود. و رجوع به رَدّ شود.
- رد کردن سائل ؛ محروم بازگردانیدن او. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به رد کردن شود.
رد. [ رِدد ] (ع اِ) عماد هر چیز و قوام آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). عماد شی ٔ. (از اقرب الموارد).
فرهنگ عمید
۱. جوانمرد.
۲. دلاور، دلیر.
۳. دانا، بخرد: یکی انجمن ساخت از بخردان / بزرگان و سال آزموده ردان (فردوسی: ۵/۴۷۱ ).
۴. سرور.
۱. قبول نکردن، نپذیرفتن.
۲. بازگرداندن، بازدادن.
۳. انکار کردن چیزی با دلیل و برهان.
۴. (اسم ) نشان، اثر.
۵. (صفت ) مخالف، منفی: جواب رد.
۶. غیرقابل قبول، مردود: این نظریه رد است.
۷. [عامیانه] قبول نشده در امتحان و مانند آن.
* رد پا: نشان و اثر پا بر روی زمین.
* رد زدن: (مصدر متعدی ) رد جستن، نشان و اثر کسی یا چیزی را جستجو کردن.
* رد شدن: (مصدر لازم )
۱. گذشتن، عبور کردن.
۲. پذیرفته نشدن.
۳. رفوزه شدن.
* رد کردن: (مصدر متعدی )
۱. بازدادن، پس فرستادن.
۲. نپذیرفتن.
۳. کسی یا چیزی را از جایی عبور دادن، گذرانیدن.
* رد مظالم: (فقه ) رفع ظلم کردن.
۲. دلاور، دلیر.
۳. دانا، بخرد: یکی انجمن ساخت از بخردان / بزرگان و سال آزموده ردان (فردوسی: ۵/۴۷۱ ).
۴. سرور.
۱. قبول نکردن، نپذیرفتن.
۲. بازگرداندن، بازدادن.
۳. انکار کردن چیزی با دلیل و برهان.
۴. (اسم ) نشان، اثر.
۵. (صفت ) مخالف، منفی: جواب رد.
۶. غیرقابل قبول، مردود: این نظریه رد است.
۷. [عامیانه] قبول نشده در امتحان و مانند آن.
* رد پا: نشان و اثر پا بر روی زمین.
* رد زدن: (مصدر متعدی ) رد جستن، نشان و اثر کسی یا چیزی را جستجو کردن.
* رد شدن: (مصدر لازم )
۱. گذشتن، عبور کردن.
۲. پذیرفته نشدن.
۳. رفوزه شدن.
* رد کردن: (مصدر متعدی )
۱. بازدادن، پس فرستادن.
۲. نپذیرفتن.
۳. کسی یا چیزی را از جایی عبور دادن، گذرانیدن.
* رد مظالم: (فقه ) رفع ظلم کردن.
۱. جوانمرد.
۲. دلاور؛ دلیر.
۳. دانا؛ بخرد: ◻︎ یکی انجمن ساخت از بخردان / بزرگان و سال‌آزموده ردان (فردوسی: ۵/۴۷۱).
۴. سرور.
۱. قبول نکردن؛ نپذیرفتن.
۲. بازگرداندن؛ بازدادن.
۳. انکار کردن چیزی با دلیل و برهان.
۴. (اسم) نشان؛ اثر.
۵. (صفت) مخالف؛ منفی: جواب رد.
۶. غیرقابل‌قبول؛ مردود: این نظریه رد است.
۷. [عامیانه] قبول نشده در امتحان و مانند آن.
⟨ رد پا: نشان و اثر پا بر روی زمین.
⟨ رد زدن: (مصدر متعدی) رد جستن؛ نشان و اثر کسی یا چیزی را جستجو کردن.
⟨ رد شدن: (مصدر لازم)
۱. گذشتن؛ عبور کردن.
۲. پذیرفته نشدن.
۳. رفوزه شدن.
⟨ رد کردن: (مصدر متعدی)
۱. بازدادن؛ پس فرستادن.
۲. نپذیرفتن.
۳. کسی یا چیزی را از جایی عبور دادن؛ گذرانیدن.
⟨ رد مظالم: (فقه) رفع ظلم کردن.
دانشنامه عمومی
رَدْ:(rad) در گویش گنابادی یعنی نشان ، علامت باقی مانده || رد شدن: عبور ، رفتن ، نفهمیدن || ردشده: برگشت خورده || رد کردن: دست به دست دادن به نفر کناری ، پس دادن، دادن
رد (فیلم ۲۰۱۰). رد (به انگلیسی: Red) یک فیلم اکشن، کمدی آمریکایی است که در سال ۲۰۱۰ اکران شد. این فیلم از روی کتاب کمیکی با همین نام ساخته شد. بروس ویلیس و مورگان فریمن از بازیگران این فیلم هستند.
بروس ویلیس در نقش فرانک مؤسس
مری-لوئیز پارکر در نقش سارا روسس
مورگان فریمن در نقش جو ماتسن
جان مالکوویچ در نقش ماروین باجز
هلن میرن در نقش ویکتوریا وینسلو
کارل اوربان در نقش ویلیام کوپر
ربکا پیدگئون در نقش سینتیا ویکس
برایان کاکس در نقش ایوان سیمونوف
جولین مک ماهون در نقش رابرت استانتون (معاون رئیس جمهور)
ارنست بورگناین در نقش هنری، نگهدارنده اسناد
ریچارد درایفس در نقش الکساندر دانینگ
جیمز رمار در نقش بیشاپ گابریل سینگر
در نسخه فیلمی این داستان، نام Red شکل کوتاه شده ای در نظر گرفته شده از جمله ای که بر روی مهر پرونده سرکار پلیس، فرانک موسس (بروس ویلیس) زده شده به این مضمون: «retired, extremely dangerous» (بازنشسته و بسیار خطرناک).
فرانک موسس (بروس ویلیس) در میابد جانش در خطر قرار دارد و عده ای می خواهند او را بکشند پس تصمیم می گیرد. همراه با سارا (مری-لوئیز پارکر) که دوست دخترش است فرار کند. اما سارا که نمی داند جانش در خطر است و فرانک مأمور سیا بوده است مقاومت می کند و فرانک مجبور می شود دهان و دست های او را ببندد و او را با زور با خود ببرد.
او پس از تحقیق می فهمد گروهی که به دنبال او هستند چندی قبل یک خبرنگار را کشته اند، او می فهمد این خبرنگار بر روی عملیاتی که سال ها قبل در گواتمالا انجام داده کار می کرده و تمام کسانی که در این عملیات شرکت داشته اند کشته می شوند.
بروس ویلیس در نقش فرانک مؤسس
مری-لوئیز پارکر در نقش سارا روسس
مورگان فریمن در نقش جو ماتسن
جان مالکوویچ در نقش ماروین باجز
هلن میرن در نقش ویکتوریا وینسلو
کارل اوربان در نقش ویلیام کوپر
ربکا پیدگئون در نقش سینتیا ویکس
برایان کاکس در نقش ایوان سیمونوف
جولین مک ماهون در نقش رابرت استانتون (معاون رئیس جمهور)
ارنست بورگناین در نقش هنری، نگهدارنده اسناد
ریچارد درایفس در نقش الکساندر دانینگ
جیمز رمار در نقش بیشاپ گابریل سینگر
در نسخه فیلمی این داستان، نام Red شکل کوتاه شده ای در نظر گرفته شده از جمله ای که بر روی مهر پرونده سرکار پلیس، فرانک موسس (بروس ویلیس) زده شده به این مضمون: «retired, extremely dangerous» (بازنشسته و بسیار خطرناک).
فرانک موسس (بروس ویلیس) در میابد جانش در خطر قرار دارد و عده ای می خواهند او را بکشند پس تصمیم می گیرد. همراه با سارا (مری-لوئیز پارکر) که دوست دخترش است فرار کند. اما سارا که نمی داند جانش در خطر است و فرانک مأمور سیا بوده است مقاومت می کند و فرانک مجبور می شود دهان و دست های او را ببندد و او را با زور با خود ببرد.
او پس از تحقیق می فهمد گروهی که به دنبال او هستند چندی قبل یک خبرنگار را کشته اند، او می فهمد این خبرنگار بر روی عملیاتی که سال ها قبل در گواتمالا انجام داده کار می کرده و تمام کسانی که در این عملیات شرکت داشته اند کشته می شوند.
wiki: رد (فیلم ۲۰۱۰)
استرداد
دانشنامه آزاد فارسی
رَدّ
(در لغت به معنی بازدادن و بازگردانیدن) در اصطلاح منطق، در دو معنی به کار می رود: ۱. تحویل کردن، یعنی چیزی را به چیزی برگرداندن؛ برگرداندن موجبه به سالبه و سالبه به موجبه، و قضیّۀ شرطیّۀ متّصله به قضیۀ حملیه؛ مانند «اگر آفتاب برآید، روز موجود است» (شرطیّه متصلّه) که تحویل می شود به «برآمدن آفتاب، مستلزم وجود روز است» (حملیه)؛ ۲. دربرابر اثبات و آن ردّ و ابطال نظریه ای و عقیده ای است.
(در لغت به معنی بازدادن و بازگردانیدن) در اصطلاح منطق، در دو معنی به کار می رود: ۱. تحویل کردن، یعنی چیزی را به چیزی برگرداندن؛ برگرداندن موجبه به سالبه و سالبه به موجبه، و قضیّۀ شرطیّۀ متّصله به قضیۀ حملیه؛ مانند «اگر آفتاب برآید، روز موجود است» (شرطیّه متصلّه) که تحویل می شود به «برآمدن آفتاب، مستلزم وجود روز است» (حملیه)؛ ۲. دربرابر اثبات و آن ردّ و ابطال نظریه ای و عقیده ای است.
wikijoo: رد
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] رَدّ در معانی بازگرداندن، برگرداندن، نپذیرفتن، باطل کردن، پاسخ دادن، دادن ارثِ مازاد بر سهام مفروض به فرض بران به کار رفته است.از احکام رد به معنای نخست در بابهای جهاد، تجارت و دیگر ابواب عقود، غصب، قضاء و قصاص سخن گفته اند.از رد به معنای دوم در بابهای تجارت، وصیت و شهادات سخن گفته اند.از رد به معنای سوم در ابواب عقود سخن رفته است.احکام رد به معنای چهارم در باب صلات آمده است.از احکام رد به معنای پنجم در باب ارث سخن گفته اند.
در جنگ، پس از آتش بس بین مسلمانان و کفار، بازگرداندن زنانی که به کشور اسلامی پناهنده و مسلمان شده اند، جایز نیست؛ حتی اگر بازگرداندن آنها در قرارداد آتش بس شرط شده باشد. حکم مردان پناهنده نیز- در صورت عدم اشتراط استرداد آنان در قرار داد- همین است؛ لیکن در صورت شرط، با ایمن بودن بر آنان جایز است.
رد در عقود
اموالی که به سبب عقدی همچون هبه، بیع و اجاره به شخص منتقل می شود، گاه رد آن به سببی واجب می گردد، مانند:
← فسخ
بنابر قول به وجوب رد آیا هزینه آن بر عهده گیرنده مال است یا مالک آن، یا در صورت اندک و ناچیز بودن آن، در حدّی که هزینه کردن، نزد عرف، زیان به شمار نرود، بر عهده گیرنده و در غیر این صورت بر عهده مالک است، یا آنکه بر عهده گیرنده است، مگر آنکه به حدّ اجحاف برسد، که در این صورت بر عهده مالک خواهد بود؟ مسئله اختلافی است.
رد ثمن در بیع شرط
...
در جنگ، پس از آتش بس بین مسلمانان و کفار، بازگرداندن زنانی که به کشور اسلامی پناهنده و مسلمان شده اند، جایز نیست؛ حتی اگر بازگرداندن آنها در قرارداد آتش بس شرط شده باشد. حکم مردان پناهنده نیز- در صورت عدم اشتراط استرداد آنان در قرار داد- همین است؛ لیکن در صورت شرط، با ایمن بودن بر آنان جایز است.
رد در عقود
اموالی که به سبب عقدی همچون هبه، بیع و اجاره به شخص منتقل می شود، گاه رد آن به سببی واجب می گردد، مانند:
← فسخ
بنابر قول به وجوب رد آیا هزینه آن بر عهده گیرنده مال است یا مالک آن، یا در صورت اندک و ناچیز بودن آن، در حدّی که هزینه کردن، نزد عرف، زیان به شمار نرود، بر عهده گیرنده و در غیر این صورت بر عهده مالک است، یا آنکه بر عهده گیرنده است، مگر آنکه به حدّ اجحاف برسد، که در این صورت بر عهده مالک خواهد بود؟ مسئله اختلافی است.
رد ثمن در بیع شرط
...
wikifeqh: نپذیرفتن
[ویکی الکتاب] معنی رَدَّ: برگرداند
معنی ءَاثَارِهِمَا: رد پای آن دو
معنی دَفْعُ: دفع کردن - رد کردن
معنی ءَاثَارِهِمْ: رد پایشان - دنبالشان
معنی مَرَدَّ: رد - برگشتن - برگشت - بازگشت
معنی بَلَیٰ: اینگونه نیست بلکه چنین است که - رد نفی
معنی کَلَّا: هرگز چنین نیست - حاشا (کلمه کلا به معنای ردع و زیر بار نرفتن است و برای رد و انکار مطالب ما قبل خودش است )
معنی رَادِّی: رد کننده ها - باز گرداننده (در عبارت "بِرَادِّی رِزْقِهِمْ " به معنی این است که به میزان قابل توجهی از روزیشان را بگذرند و آن را به زیر دستانشان رد کنند.در اصل رادّین بوده که که نون آن به دلیل مضاف واقع شدن حذف گردیده است )
معنی دَفَعْتُمْ: رد کردید - دفع کردید(در جمله"دَفَعْتُمْ إِلَیْهِمْ أَمْوَالَهُمْ "یعنی اموالشان را به آنها برگرداندید)
معنی نَقُصُّهُ: آن را حکایت می کنیم (کلمه قص به معنای دنباله جای پا را گرفتن و رفتن ویا خود رد پاست و چون در قصه گفتن نیز خبر و واقعه ای را پی گیری می کنند ، استفاده شده است )
معنی نَقُصَّنَّ: حتماً حکایت می کنیم (کلمه قص به معنای دنباله جای پا را گرفتن و رفتن ویا خود رد پاست و چون در قصه گفتن نیز خبر و واقعه ای را پی گیری می کنند ، استفاده شده است )
ریشه کلمه:
ردد (۵۹ بار)
ردّ به معنی بر گرداندن است. خواه برگرداندن ذات شییء باشد مثل . . و خ.اه برگرداندن حالت باشد نحو . و مثل . تررّدد یعنی رفت و آمد پی در پی (مجمع) مراد از آن گاهی تحیر در کار است . یعنی قلوبشان مضطرب گردید و در اضطرابشان متحیر و سر گردانند. ارتداد یعنی برگشتن . به عقب و حالت اوّلیه بر نگردید از زیانکاران میشوید. همچنین است ارتدار معروف که بر گشتن از دین است نحو . مرّد مصدر میمی است به معنی برگرداندن (صحاح - اقرب) ولی در قرآن لازم نیز آمده است نحو . راستی بازگشت ما به سوی خداست. در آیاتی نظیر . ممکن به معنی بازگشت و یا باز گرداندن باشد. مردود اسم مفعول است یعنی بازگشت شده !. * . درباره مرجع ضمیر «ایدیهم و افواههم» چند قول هست به نظر میآید که هر دو راجع به «رسل» است یعنی مردم دست پیامبران را بدهانشان برگرداندند یعنی بگفته آنها بی اعتنا شدند گفتن آنها با نگفتن یکسان شد همچنین است اگر ضمیر اوّلی به مردم و دوّمی برسل برگردد، پس از نظر فوق دیدیم المیزان نیز هر دو ضمیر را به رسل برگردانده و گوید: آن کنایه است از اینکه پیامبران را بر سکوت و خودداری از تکلّم واداشتند گوئی دست پیامبران را گرفته بدهانشان گذاشتند و اعلام کردند که باید ساکت شوید... *. ارتداد را در آیه عود گفتهاند یعنی برگشت و بینا شد. رجوع شود به «بیض». . یعنی بر آثار راهی که آمده بودند برگشتند. *. طبرسی نقل میکند: چون آن حضرت بعد از خروج از مکه به جحفه رسید به مکّه اشتیاق پیدا کرد جبرئیل آمد و گفت: آیا به شهر و زادگاه خود مشتاق شدهای فرمود آری جبرئیل آیه فوق را خواند (که وعده رجوع به مکّه است) آنگاه از قتیبی نقل میکند: شهر را معاد گویند زیرا که شخص در شهرها مسافرت کرده سپس به آن برمیگردد. معاد در آیه اسم مکان است. به عقیده المیزان مراد از آن مکّه و تنکیر برای عظمت و بزرگی عود است یعنی برگشتن تو به مکّه برگشت بزرگی است نه آنطور که از آن خارج شدهای. آن حضرت در حال خوف و مخفیانه از مکّه خارج شد و فاتح و مظّفر بر آن بازگشت. و چون این آیه بعد از داستان فرار موسی از مصر و برگشتن پس از بعثت آمده لذا ظاهراً به آن حضرت نوید میدهد که تو هم پس از خروج از مکّه به صورت مطلوبی به آنجا بر خواهی گشت.
معنی ءَاثَارِهِمَا: رد پای آن دو
معنی دَفْعُ: دفع کردن - رد کردن
معنی ءَاثَارِهِمْ: رد پایشان - دنبالشان
معنی مَرَدَّ: رد - برگشتن - برگشت - بازگشت
معنی بَلَیٰ: اینگونه نیست بلکه چنین است که - رد نفی
معنی کَلَّا: هرگز چنین نیست - حاشا (کلمه کلا به معنای ردع و زیر بار نرفتن است و برای رد و انکار مطالب ما قبل خودش است )
معنی رَادِّی: رد کننده ها - باز گرداننده (در عبارت "بِرَادِّی رِزْقِهِمْ " به معنی این است که به میزان قابل توجهی از روزیشان را بگذرند و آن را به زیر دستانشان رد کنند.در اصل رادّین بوده که که نون آن به دلیل مضاف واقع شدن حذف گردیده است )
معنی دَفَعْتُمْ: رد کردید - دفع کردید(در جمله"دَفَعْتُمْ إِلَیْهِمْ أَمْوَالَهُمْ "یعنی اموالشان را به آنها برگرداندید)
معنی نَقُصُّهُ: آن را حکایت می کنیم (کلمه قص به معنای دنباله جای پا را گرفتن و رفتن ویا خود رد پاست و چون در قصه گفتن نیز خبر و واقعه ای را پی گیری می کنند ، استفاده شده است )
معنی نَقُصَّنَّ: حتماً حکایت می کنیم (کلمه قص به معنای دنباله جای پا را گرفتن و رفتن ویا خود رد پاست و چون در قصه گفتن نیز خبر و واقعه ای را پی گیری می کنند ، استفاده شده است )
ریشه کلمه:
ردد (۵۹ بار)
ردّ به معنی بر گرداندن است. خواه برگرداندن ذات شییء باشد مثل . . و خ.اه برگرداندن حالت باشد نحو . و مثل . تررّدد یعنی رفت و آمد پی در پی (مجمع) مراد از آن گاهی تحیر در کار است . یعنی قلوبشان مضطرب گردید و در اضطرابشان متحیر و سر گردانند. ارتداد یعنی برگشتن . به عقب و حالت اوّلیه بر نگردید از زیانکاران میشوید. همچنین است ارتدار معروف که بر گشتن از دین است نحو . مرّد مصدر میمی است به معنی برگرداندن (صحاح - اقرب) ولی در قرآن لازم نیز آمده است نحو . راستی بازگشت ما به سوی خداست. در آیاتی نظیر . ممکن به معنی بازگشت و یا باز گرداندن باشد. مردود اسم مفعول است یعنی بازگشت شده !. * . درباره مرجع ضمیر «ایدیهم و افواههم» چند قول هست به نظر میآید که هر دو راجع به «رسل» است یعنی مردم دست پیامبران را بدهانشان برگرداندند یعنی بگفته آنها بی اعتنا شدند گفتن آنها با نگفتن یکسان شد همچنین است اگر ضمیر اوّلی به مردم و دوّمی برسل برگردد، پس از نظر فوق دیدیم المیزان نیز هر دو ضمیر را به رسل برگردانده و گوید: آن کنایه است از اینکه پیامبران را بر سکوت و خودداری از تکلّم واداشتند گوئی دست پیامبران را گرفته بدهانشان گذاشتند و اعلام کردند که باید ساکت شوید... *. ارتداد را در آیه عود گفتهاند یعنی برگشت و بینا شد. رجوع شود به «بیض». . یعنی بر آثار راهی که آمده بودند برگشتند. *. طبرسی نقل میکند: چون آن حضرت بعد از خروج از مکه به جحفه رسید به مکّه اشتیاق پیدا کرد جبرئیل آمد و گفت: آیا به شهر و زادگاه خود مشتاق شدهای فرمود آری جبرئیل آیه فوق را خواند (که وعده رجوع به مکّه است) آنگاه از قتیبی نقل میکند: شهر را معاد گویند زیرا که شخص در شهرها مسافرت کرده سپس به آن برمیگردد. معاد در آیه اسم مکان است. به عقیده المیزان مراد از آن مکّه و تنکیر برای عظمت و بزرگی عود است یعنی برگشتن تو به مکّه برگشت بزرگی است نه آنطور که از آن خارج شدهای. آن حضرت در حال خوف و مخفیانه از مکّه خارج شد و فاتح و مظّفر بر آن بازگشت. و چون این آیه بعد از داستان فرار موسی از مصر و برگشتن پس از بعثت آمده لذا ظاهراً به آن حضرت نوید میدهد که تو هم پس از خروج از مکّه به صورت مطلوبی به آنجا بر خواهی گشت.
wikialkb: رَدّ
گویش مازنی
فریب کار – نیرنگ باز
۱دور کنار ۲مرتب – متوالی ۳رعد – صدای تندر
/red/ فریب کار – نیرنگ باز & دور کنار - مرتب – متوالی ۳رعد – صدای تندر & رک و راست
رک و راست
واژه نامه بختیاریکا
بو برقم؛ تاپر؛ بَهد
پیشنهاد کاربران
واژه اوستایی رد *raod که در سنسکریت به شکل rudh ثبت شده و در جمهوری اوستیا به شکل رتنраттын به کار میرود به معنای پس زدن جلوگیری واپس دادن دورکردن impede - hold at a distance push back - و همتای لغت انگلیسی rid و rudjan در پیشا - آلمانی است که عرب از آن واژگان جعلی مردود و استرداد را به دست آورده است. دانستنی است رد در لغت ردپا از ریشه دیگر و به معنای نشان اثر علامت است.
ماهیت رد ، ایقاع است .
نادیده گرفتن ( بجای رَد کردن ) ، نپذیرفتن،
نمونه:
اگر داده هایی رسا ( کامل ) دریافت کنیم، می توانیم خاستگاه آزمایشگاهی �کووید ۱۹� [بخوان: �سارس ـ ۲�] را نادیده بگیریم ( رد کنیم ) .
نمونه:
اگر داده هایی رسا ( کامل ) دریافت کنیم، می توانیم خاستگاه آزمایشگاهی �کووید ۱۹� [بخوان: �سارس ـ ۲�] را نادیده بگیریم ( رد کنیم ) .
کلمات دیگر: