( م آبی ) وبائی و طاعونی
م ابی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( مآبی ) مآبی. [ م َ ] ( ص نسبی ) مأخوذ از تازی ، وبائی و طاعونی. ( ناظم الاطباء ).
- امراض مآبیه ؛ امراض طاعونی. ( از فرهنگ جانسون ). امراض وبائی. ( از ناظم الاطباء ).
- امراض مآبیه ؛ امراض طاعونی. ( از فرهنگ جانسون ). امراض وبائی. ( از ناظم الاطباء ).
پیشنهاد کاربران
فرنگی مآبی: تقلید از غریبان
مآبی
- - - - - - - - - - - - - - - - - -
[ م َ ] ( ص نسبی ) مأخوذ از تازی ، وبائی و طاعونی . ( ناظم الاطباء ) .
- امراض مآبیه ؛ امراض طاعونی . ( از فرهنگ جانسون ) . امراض وبائی . ( از ناظم الاطباء ) .
لغت نامه دهخدا
- - - - - - - - - - - - - - - - - -
[ م َ ] ( ص نسبی ) مأخوذ از تازی ، وبائی و طاعونی . ( ناظم الاطباء ) .
- امراض مآبیه ؛ امراض طاعونی . ( از فرهنگ جانسون ) . امراض وبائی . ( از ناظم الاطباء ) .
لغت نامه دهخدا
کلمات دیگر: