تانیث هائج . یا زمین خشک گیاه یا زرد گیاه .
هائجه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( هائجة ) هائجة. [ ءِ ج َ ] ( ع ص ) تأنیث هائج. || زمین خشک گیاه یا زردگیاه. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). زمینی که گیاه آن زرد یا خشک شده باشد. ( ناظم الاطباء ).
هائجة. [ ءِ ج َ ] (ع ص ) تأنیث هائج . || زمین خشک گیاه یا زردگیاه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ). زمینی که گیاه آن زرد یا خشک شده باشد. (ناظم الاطباء).
کلمات دیگر: