عابدفریب

( صفت ) ۱ - آن که عابدان را گول بزند . ۲ - سخت زیبا و دلفریب چنان که عابد تارک دنیا را نیز بفریبد : دختر عابد فریب .

عابدفریب. [ ب ِ ف ِ / ف َ ] ( نف مرکب ) فریبنده عابد. که عابد رااز عبادت خدا باز دارد. سخت زیبا چنانکه عابد تارک دنیا را نیز بفریبد و شیفته خویش سازد :
از این مه پاره عابدفریبی
ملائک سیرتی خورشیدزیبی.گوئی دو چشم جادوی عابدفریب او
بر چشم من بسحر ببستند خواب را.آن چشم آهوانه عابدفریب بین
کش کاروان سحر بدنباله میرود.

۱. فریبندۀ عابد، آن که عابد را می فریبد و از عبادت خدا باز می دارد.
۲. [قدیمی، مجاز] جذاب، نافذ: گویی دو چشم جادوی عابد فریب او / بر چشم من به سحر ببستند خواب را (سعدی۲: ۳۰۸ ).