غائص. [ ءِ ]( ع ص ) نعت فاعلی از غوص. آنکه به دریا فروشود. آنکه به آب فروشود. غوطه زننده. ( غیاث اللغات ). || ناگاه بر چیزی آینده. ( منتهی الارب ). || فرورونده در آب برای برآوردن لؤلؤ. || فرورونده در معانی برای دریافتن دقایق آن ، یقال : هو یغوص علی حقائق العلم و ما احسن غوصه علیها و معنی اخیر مجازی است. ج ، غاصة. غواص. ( اقرب الموارد ).
غائص
لغت نامه دهخدا
غایص. [ ی ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از غوص. لغتی در غائص. رجوع به غائص شود.
فرهنگ عمید
۱. فرورونده در آب.
۲. آن که در دریا فرو برود.
۲. آن که در دریا فرو برود.
کلمات دیگر: