باتون

باتوم، باطوم یا باتون، میلهٔ کوتاهی از چوب یا لاستیک است که نیروهای پلیس و پاسبانان بر کمر می آویزند و برای سرکوب کردن شورش و جنجال از آن استفاده می کنند.
معین، محمد، فرهنگ فارسی معین.
ویکی پدیای انگلیسی
باتوم، میله ای است با طول کمتر از بازو، که معمولاً از چوب، پلاستیک یا فلز ساخته می شود، و توسط ضابطان قضایی، زندانبانان، مأموران امنیتی، و (کم تر) توسط پرسنل نظامی برای دفاع شخصی غیرکشنده، و نیز برای کنترل و متفرق کردن ستیزه جویان و افراد نامنطبق به کار می رود.
از باتوم می توان به منظور ضربه زدن، سیخ زدن، انسداد، و کمک در بازوقفل (armlock) استفاده کرد. باتوم ها به دلیل امکان پنهان سازی آسان، در گستره ای کم تر توسط افراد غیررسمی و معمولی نیز استفاده می شوند، که البته در بسیاری از حوزه های قضایی (کشورها) ممنوع است. همچنین معمولاً برای نجات مردمی که مثلاً در خودرو یا خانهٔ آتش گرفته گرفتار شده اند، به منظور شکستن پنجره ها و درها، به کار می رود.
در آموزش های مدرن، پلیس ها اجازه ندارند به بخش هایی مانند جمجمه، جناغ سینه، ستون فقرات و کشاله ران ضربه بزنند مگر اینکه اجتناب ناپذیر و در دفاع از جان باشد. نواحی هدف اصلی، خوشه های عصبی بزرگ مانند عصب نازک نی مشترک در نیمه ران، گروه عضلانی با قابلیت هدف گیری آسان مانند ماهیچه چهارسر ران یا ماهیچه دوسر بازو هستند. غیر از شرایط خطر جانی نباید ضربه با تمام نیرو با سرضخیم آن زده شود و باید از پهلو به جلو با حرکت شلاقی و تنها نوک باتوم به نشانه ضربه بزند. en:Baton (law enforcement)