<div class="boxBd">عائش. [ ءِ ] ( ع ص ) نیکوحال. ( منتهی الارب ).<br><hr>عائش. [ ءِ ] ( اِخ ) ابن انس. یکی از راویان است که از عطا روایت کند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).</div>

عائش. [ ءِ ] ( ع ص ) نیکوحال. ( منتهی الارب ). عائش. [ ءِ ] ( اِخ ) ابن انس. یکی از راویان است که از عطا روایت کند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">عائش .</span> [ ءِ ] (اِخ ) ابن انس . یکی از راویان است که از عطا روایت کند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).<br></p>

عائش . [ ءِ ] (اِخ ) ابن انس . یکی از راویان است که از عطا روایت کند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

<p><span class=""hl"">عائش .</span> [ ءِ ] (ع ص ) نیکوحال . (منتهی الارب ).<br></p>

عائش . [ ءِ ] (ع ص ) نیکوحال . (منتهی الارب ).

عایش. [ ی ِ ] ( ع ص ) رجوع به عائش شود.

عایش یا عایشه یعنی زن زندگی<br>

عایش یا عایشه یعنی زن زندگی

عائش

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد کاربران