تانیث شائک شجره شائکه : درخت خارناک
شائکه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( شائکة ) شائکة. [ ءِ ک َ ] ( ع ص ) تأنیث شائک. شجرة شائکه ؛ درخت خارناک. ( منتهی الارب ).
شائکة. [ ءِ ک َ ] ( ع اِ ) رجوع به جهودانه شود.
شائکة. [ ءِ ک َ ] ( ع اِ ) رجوع به جهودانه شود.
شائکة. [ ءِ ک َ ] (ع اِ) رجوع به جهودانه شود.
شائکة. [ ءِ ک َ ] (ع ص ) تأنیث شائک . شجرة شائکه ؛ درخت خارناک . (منتهی الارب ).
شایکه . [ ی ِ ک َ ] (اِ) خاری است که صمغ آن را عنزروت خوانند و در مرهمها بکار برند. (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء). رجوع به جهودانه شود.
شایکة. [ ی ِ ک َ ] (ع ص ) شائکه . مؤنث شائک . || درخت خارناک . (دهار). رجوع به شائکة شود.
( شایکة ) شایکة. [ ی ِ ک َ ] ( ع ص ) شائکه. مؤنث شائک. || درخت خارناک. ( دهار ). رجوع به شائکة شود.
شایکه. [ ی ِ ک َ ] ( اِ ) خاری است که صمغ آن را عنزروت خوانند و در مرهمها بکار برند. ( برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ). رجوع به جهودانه شود.
شایکه. [ ی ِ ک َ ] ( اِ ) خاری است که صمغ آن را عنزروت خوانند و در مرهمها بکار برند. ( برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ). رجوع به جهودانه شود.
کلمات دیگر: