وا شناختن

(مصدر ) ۱ - مجددا شناختن باز شناختن . ۲ - تشخیص دادن تمیز دادن : (( گر منافق زفت باشد نغز و هول وا شناسی مرورا در لحن و قول . ) ) ( مثنوی )

واشناختن. [ ش ِ ت َ ] ( مص مرکب ) بازشناختن. تشخیص دادن. تمیز کردن. دانستن :
تا دو سال آنچنان بهشتی ساخت
که کسش از بهشت وانشناخت.موج دریا چون بامر حق بتافت
اهل موسی را ز قبطی واشناخت.و رجوع به شناختن و بازشناختن شود.