زن نیکو روی حسینه زن زیبا
عابیه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عابیة. [ ی َ ] (ع ص ) زن نیکوروی حسنة. (منتهی الارب ) (آنندراج ). زن زیبا. گویند: جاریة عابیة. (اقرب الموارد).
( عابیة ) عابیة. [ ی َ ] ( ع ص ) زن نیکوروی حسنة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). زن زیبا. گویند: جاریة عابیة. ( اقرب الموارد ).
کلمات دیگر: