( فائیة ) فائیة. [ ی َ ] ( ع ص ، اِ ) جای بلند گسترده. ( آنندراج ). جایگاه مرتفع منبسط. ( از اقرب الموارد ).
فائیه
لغت نامه دهخدا
فائیة. [ ی َ ] (ع ص ، اِ) جای بلند گسترده . (آنندراج ). جایگاه مرتفع منبسط. (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر:
فائیة. [ ی َ ] (ع ص ، اِ) جای بلند گسترده . (آنندراج ). جایگاه مرتفع منبسط. (از اقرب الموارد).