( صفت ) منسوب به بابل ( مازندران ) از مردم بابل .
می باده
می باده
بابلی
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(بِ ) (ص نسب ) ۱ - منسوب به بابِل . ۲ - کنایه از: جادوگر.
لغت نامه دهخدا
بابلی. [ ب ِ ] ( ص نسبی ) منسوب بشهر بابل :
در شب خط ساخته سحر حلال
بابلی غمزه و هندوی خال.
دل نهاده ببابلی خوردن.
صد گونه ساحری بکنم تا بیارمت.
- کمان بابلی ؛ کمان ساخته بابل :
کمان بابلیان دیدم و طرازی تو
که برکشیده شود بَابْروان تو ماند.
گر بایدم شدن سوی هاروت بابلی
صد گونه ساحری بکنم تا بیارمت.
بابلی. [ ب ِ ] ( اِ ) می. باده. || سحر. جادو. ( منتهی الارب ) ( دزی ج 1 ص 47 ).
بابلی. [ ب ُ ] ( ص نسبی ) منسوب بشهر بابل مازندران.
بابلی. [ ب ِ ] ( اِخ ) رجوع به محمدبن علاءالدین شود. ( اعلام زرکلی ج 1 ص 137 ).
در شب خط ساخته سحر حلال
بابلی غمزه و هندوی خال.
نظامی.
خلق از آن سحر بابلی کردن دل نهاده ببابلی خوردن.
نظامی.
گر بایدم شدن سوی هاروت بابلی صد گونه ساحری بکنم تا بیارمت.
حافظ.
- اِذخِر بابلی ؛ قسم متوسط اذخر.- کمان بابلی ؛ کمان ساخته بابل :
کمان بابلیان دیدم و طرازی تو
که برکشیده شود بَابْروان تو ماند.
دقیقی ( از احوال و اشعار رودکی ص 1275 ).
- هاروت بابلی ؛ نام فرشته معروف که با ماروت غالباً اسم برده شوند و آورده اند که در چاه بابل معلق باشند : گر بایدم شدن سوی هاروت بابلی
صد گونه ساحری بکنم تا بیارمت.
حافظ.
بابلی. [ ب ِ ] ( اِ ) می. باده. || سحر. جادو. ( منتهی الارب ) ( دزی ج 1 ص 47 ).
بابلی. [ ب ُ ] ( ص نسبی ) منسوب بشهر بابل مازندران.
بابلی. [ ب ِ ] ( اِخ ) رجوع به محمدبن علاءالدین شود. ( اعلام زرکلی ج 1 ص 137 ).
بابلی . [ ب ِ ] (اِ) می . باده . || سحر. جادو. (منتهی الارب ) (دزی ج 1 ص 47).
بابلی . [ ب ِ ] (اِخ ) رجوع به محمدبن علاءالدین شود. (اعلام زرکلی ج 1 ص 137).
بابلی . [ ب ِ ] (ص نسبی ) منسوب بشهر بابل :
در شب خط ساخته سحر حلال
بابلی غمزه و هندوی خال .
خلق از آن سحر بابلی کردن
دل نهاده ببابلی خوردن .
گر بایدم شدن سوی هاروت بابلی
صد گونه ساحری بکنم تا بیارمت .
- اِذخِر بابلی ؛ قسم متوسط اذخر.
- کمان بابلی ؛ کمان ساخته ٔ بابل :
کمان بابلیان دیدم و طرازی تو
که برکشیده شود بَابْروان تو ماند.
- هاروت بابلی ؛ نام فرشته ٔ معروف که با ماروت غالباً اسم برده شوند و آورده اند که در چاه بابل معلق باشند :
گر بایدم شدن سوی هاروت بابلی
صد گونه ساحری بکنم تا بیارمت .
در شب خط ساخته سحر حلال
بابلی غمزه و هندوی خال .
نظامی .
خلق از آن سحر بابلی کردن
دل نهاده ببابلی خوردن .
نظامی .
گر بایدم شدن سوی هاروت بابلی
صد گونه ساحری بکنم تا بیارمت .
حافظ.
- اِذخِر بابلی ؛ قسم متوسط اذخر.
- کمان بابلی ؛ کمان ساخته ٔ بابل :
کمان بابلیان دیدم و طرازی تو
که برکشیده شود بَابْروان تو ماند.
دقیقی (از احوال و اشعار رودکی ص 1275).
- هاروت بابلی ؛ نام فرشته ٔ معروف که با ماروت غالباً اسم برده شوند و آورده اند که در چاه بابل معلق باشند :
گر بایدم شدن سوی هاروت بابلی
صد گونه ساحری بکنم تا بیارمت .
حافظ.
بابلی . [ ب ُ ] (ص نسبی ) منسوب بشهر بابل مازندران .
فرهنگ عمید
۱. مربوط به بابِل.
۲. از مردم بابِل.
۳. تهیه شده در بابِل: کمان بابلی.
از مردم بابُل.
۲. از مردم بابِل.
۳. تهیه شده در بابِل: کمان بابلی.
از مردم بابُل.
۱. مربوط به بابِل.
۲. از مردم بابِل.
۳. تهیه‌شده در بابِل: کمان بابلی.
از مردم بابُل.
دانشنامه آزاد فارسی
بابُلی
از گویش هایمازندرانیکه مردم بابل به آن سخن می گویند و به قائم شهری نزدیکاست.
از گویش هایمازندرانیکه مردم بابل به آن سخن می گویند و به قائم شهری نزدیکاست.
wikijoo: بابلی
کلمات دیگر: