اسم: عابس (پسر) (عربی) (تلفظ: ābes) (فارسی: عابِس) (انگلیسی: abes)
معنی: ( به مجاز ) شجاع و بی باک، نام یکی از یاران امام حسین ( ع )، عبوس، اخمو، ترشروی، ( اعلام ) ) عابس مرادی [ میلادی] از سرداران عصر اموی، در سال به ریاست شرطة بصره رسید، سپس به جنگ دریایی گسیل شد و باز در سال به مقام پیشین بازگشت و چندی نیز حاکم فسطاط و قاضی و رئیس شرطة بصره بود تا درگذشت، ) عابس ابن ابی شبیب، یکی از یاران نامی امام حسین ( ع )، او از مردان برجسته و برازنده ی شیعه و مردی دلیر، سخنور و پارسا از بنی شاکر بوده است، عبوس و اخمو، مجازآ به معنای شجاع و بی باک، نام یکی از یاران حضرت امام حسین
معنی: ( به مجاز ) شجاع و بی باک، نام یکی از یاران امام حسین ( ع )، عبوس، اخمو، ترشروی، ( اعلام ) ) عابس مرادی [ میلادی] از سرداران عصر اموی، در سال به ریاست شرطة بصره رسید، سپس به جنگ دریایی گسیل شد و باز در سال به مقام پیشین بازگشت و چندی نیز حاکم فسطاط و قاضی و رئیس شرطة بصره بود تا درگذشت، ) عابس ابن ابی شبیب، یکی از یاران نامی امام حسین ( ع )، او از مردان برجسته و برازنده ی شیعه و مردی دلیر، سخنور و پارسا از بنی شاکر بوده است، عبوس و اخمو، مجازآ به معنای شجاع و بی باک، نام یکی از یاران حضرت امام حسین