کلمه جو
صفحه اصلی

ضاربه

لغت نامه دهخدا

( ضاربة ) ضاربة. [ رِ ب َ ] ( ع ص ) تأنیث ضارب. || شب تاریک. || آن اشتر که لگد زند دوشنده را. ( مهذب الاسماء ).
- عروق ضاربة ؛ رگها که نبضان دارد. و رجوع به ضارب شود.

ضاربة. [ رِ ب َ ] (ع ص ) تأنیث ضارب . || شب تاریک . || آن اشتر که لگد زند دوشنده را. (مهذب الاسماء).
- عروق ضاربة ؛ رگها که نبضان دارد. و رجوع به ضارب شود.



کلمات دیگر: