تاریخ سیاسی (به انگلیسی: Political history)،تاریخ سیاسی روایت و تجزیه و تحلیل رویدادهای سیاسی، ایده ها، جنبش ها، ارگان های دولتی، رای دهندگان، احزاب و رهبران است. این رشته که با زمینه های دیگر تاریخ، به ویژه تاریخ دیپلماتیک، و همچنین تاریخ قانون اساسی و تاریخ عمومی پیوند دارد.
تاریخ نگاری
تاریخ اجتماعی
تاریخ سیاسی مطالعهٔ ساختار و عمل کرد قدرت در جوامع بزرگ است. با تمرکز کردن بر نخبگان در قدرت، تأثیر آنان بر جامعه، بر واکنش توده پسند، و در روابط با نخبگان در دیگر تاریخ اجتماعی، که عمدتاً بر اقدامات و شیوه زندگی مردم عادی تمرکز دارد، یا تاریخ مردم، که کار تاریخی از دیدگاه مردم عادی است.
در دو دههٔ ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۵، نسبت استادان تاریخ در دانشگاه های آمریکایی که کار آن ها در پیوند با تاریخ اجتماعی شناخته شده از ۳۱ درصد به ۴۱ درصد افزایش یافته، و نسبت مورخان سیاسی از ۴۰٪ به ۳۰٪ کاهش یافته است. در بخش تاریخ دانشگاه های بریتانیایی و ایرلندی در سال ۲۰۱۴، از ۳۴۱۰ نفراعضای هیئت علمی گزارش دهنده، ۸۷۸ نفر (۲۶٪) خود را دست اندرکار با تاریخ اجتماعی دانسته، و تاریخ سیاسی با ۸۴۱ نفر (۲۵٪) بعد از آن ها در اعضای هیئت علمی قرار دارد.
تاریخ نگاری
تاریخ اجتماعی
تاریخ سیاسی مطالعهٔ ساختار و عمل کرد قدرت در جوامع بزرگ است. با تمرکز کردن بر نخبگان در قدرت، تأثیر آنان بر جامعه، بر واکنش توده پسند، و در روابط با نخبگان در دیگر تاریخ اجتماعی، که عمدتاً بر اقدامات و شیوه زندگی مردم عادی تمرکز دارد، یا تاریخ مردم، که کار تاریخی از دیدگاه مردم عادی است.
در دو دههٔ ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۵، نسبت استادان تاریخ در دانشگاه های آمریکایی که کار آن ها در پیوند با تاریخ اجتماعی شناخته شده از ۳۱ درصد به ۴۱ درصد افزایش یافته، و نسبت مورخان سیاسی از ۴۰٪ به ۳۰٪ کاهش یافته است. در بخش تاریخ دانشگاه های بریتانیایی و ایرلندی در سال ۲۰۱۴، از ۳۴۱۰ نفراعضای هیئت علمی گزارش دهنده، ۸۷۸ نفر (۲۶٪) خود را دست اندرکار با تاریخ اجتماعی دانسته، و تاریخ سیاسی با ۸۴۱ نفر (۲۵٪) بعد از آن ها در اعضای هیئت علمی قرار دارد.
wiki: تاریخ سیاسی