<div class="boxBd"><b>( بلتعة )</b> بلتعة. [ ب َ ت َ ع َ ] ( ع ص ) تأنیث بلتع، زن زبان دراز بسیارگوی. ( منتهی الارب ). زن حاذق و ماهر در هر چیزی ،و گویند زن سلیطه ناسزاگوی پرحرف. ( از ذیل اقرب الموارد از قاموس ). بَلَنتعة. و رجوع به بلنتعة شود.</div>

( بلتعة ) بلتعة. [ ب َ ت َ ع َ ] ( ع ص ) تأنیث بلتع، زن زبان دراز بسیارگوی. ( منتهی الارب ). زن حاذق و ماهر در هر چیزی ،و گویند زن سلیطه ناسزاگوی پرحرف. ( از ذیل اقرب الموارد از قاموس ). بَلَنتعة. و رجوع به بلنتعة شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">تانیث بلتع زن زبان دراز بسیار گوی . زن حاذق و ماهر در هر چیزی و گویند زن سلیط. ناسزا گوی پر حرف . بلنتعه .</div>

تانیث بلتع زن زبان دراز بسیار گوی . زن حاذق و ماهر در هر چیزی و گویند زن سلیط. ناسزا گوی پر حرف . بلنتعه .

فرهنگ فارسی

<p><span class=""hl"">بلتعة.</span> [ ب َ ت َ ع َ ] (ع ص ) تأنیث بلتع، زن زبان دراز بسیارگوی . (منتهی الارب ). زن حاذق و ماهر در هر چیزی ،و گویند زن سلیطه ٔ ناسزاگوی پرحرف . (از ذیل اقرب الموارد از قاموس ). بَلَنتعة. و رجوع به بلنتعة شود.<br></p>

بلتعة. [ ب َ ت َ ع َ ] (ع ص ) تأنیث بلتع، زن زبان دراز بسیارگوی . (منتهی الارب ). زن حاذق و ماهر در هر چیزی ،و گویند زن سلیطه ٔ ناسزاگوی پرحرف . (از ذیل اقرب الموارد از قاموس ). بَلَنتعة. و رجوع به بلنتعة شود.

بلتعه

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا