ماه چهر

اسم: ماه چهر (دختر) (فارسی) (طبیعت، کهکشانی) (تلفظ: m.-čehr) (فارسی: ماه‌چهر) (انگلیسی: mah-chehr)
معنی: آنکه چهره ٔ او مانند ماه تابان باشد، ماه چهره، ماهرو، زیبارو، صاحب چهره ٔ تابان و درخشان همچون ماه، آن که چهره اش مانند ماه تابان باشد، آن که چهره اش چون ماه تابان و درخشان است

کسی که دارای چهره و صورتی مانند ماه باشد زیبا روی ماهرخ ماهرو .

ماه چهر. [ چ ِ ] ( ص مرکب ) آنکه چهره او مانند ماه تابان باشد. ( ناظم الاطباء ). ماه چهره. ماهرو. ماهرخ. زیبارو. صاحب چهره تابان و درخشان همچون ماه :
چو نه ماه بگذشت از آن ماه چهر
یکی کودک آمد چو تابنده مهر.چنین داد پاسخ که ای ماه چهر
درودت ز من آفرین از سپهر.بد از مهر جم شیفته ماه چهر
فزون شدش از این مژده برمهر مهر.به دل گرمتر شد بت ماه چهر
هوا کرد جانش به زندان مهر.چو دید ماه به عادت بگفت آنک ماه
بشرم گفتمش ای ماه چهر ماه کجاست.و رجوع به ماده بعد شود.