اتیس

آتیس. آتیس (به انگلیسی: Attis) یا (به انگلیسی: Atys)، از شخصیت های اسطوره های یونان می باشد.
فهرست شخصیت ها، مکان ها و رویدادهای افسانه ای یونان باستان
آابپتجچخدرزژسشفکگلمنوهی
کوبله، الههٔ فروگیایی عاشق وی بود. سبلی به سبب عشق و حسادت شدید و برای آن که آتیس نتواند با کس دیگری ازدواج کند، او را وادار کرد تا خود را اخته کند. آتیس در اثر این زخم جان سپرد و کوبله به یاد او همه خادمان معبد خود را امر کرد تا خود را خواجه کنند و آتیس را به صورت درختی در آورد.

آتیس. آتیس (Attis)
در اساطیر یونان و روم باستان، از خدایان فریگیا. مرگ و رستاخیزش نشانۀ پایان زمستان و آمدن بهار بود. او را خدای گیاهان نیز می دانستند. کوبله، ایزدبانوی زمین، عاشق او بود و او را به کیفر بی وفایی دچار جنون کرد. آتیس خود را اخته کرد و براثر خون ریزی ناشی از آن مرد. از خونش بنفشه رویید و زئوساو را به درخت کاج مبدل کرد. در قدیمی ترین روایت این افسانه، خدایان کوبله را، که دوجنسیتی بود، اخته کردند. از آلت تناسلی مقطوع او درخت بادامی رویید که نانا، دختر سانگاریوس، خدای رودها از میوه اش باردار شد و آتیس را به دنیا آورد. در آیین های بزرگداشت آتیس، او را به صورت کاجی قطع شده نشان می دادند که در کنفی پیچیده شده و با حلقۀ گل زینت یافته بود. برخی از فداییان این آیین، خود را در هم ذات پنداری با او اخته می کردند. پرستش آتیس در یونان چندان معمول نبود، اما در روم، در دورۀ زمامداری کلاودیوس، رسمیت یافت و آتیس در زمرۀ خدایان خورشید درآمد.