گِلیا (glia)
(یا: نوروگلیا) بافت همبند دستگاه عصبی مرکزی. متشکل از یاخته هایی است که نورونها (یاخته های عصبی) را با فعالیت های حمایتی و تغذیه ای مراقبت می کند. تعداد یاخته های گلیا بیشتر از تعداد نورون هاست. سه نوع یاخته گلیا یافت شده است: آستروسیت، اولیگودندروسیت، و میکروگلیا. آستروسیت بزرگ ترین نوع یاخته های گلیا است و با برداشتن مقادیر اضافی مولکول های ناقل عصبی از اطراف نورون ها مانع از تحریک بیش از حد آن ها می شود. اولیگودندروسیت غلاف میلین را در اطراف آکسون نورون ها ایجاد می کند. میکروگلیا کوچک ترین نوع گلیا است و با کشتن میکروب ها و برداشتن یاخته های مرده در فعالیت های ایمنی دستگاه عصبی دخیل است.
