نوشزاد

انوش ازاد که در شاهنامه به صورت نوشزاد آمده، شاهزاده ساسانی و فرزند ارشد خسرو انوشیروان بود که در سال ۵۵۰ شورشی را در پارس جنوبی بپا کرد.
Anoshazad. (2014, December 23). In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 06:34, November 10, 2015, from https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Anoshazad&oldid=639351852
انوش ازاد یک نام پارسی میانه است که به معنی «فرزند شخص جاودان» است. شکل یونانی این نام Anasozados است. اینکه آیا واقعاً این یک نام است یا یک لقب، مشخص نیست.
بر طبق گفتهٔ تاریخدان بیزانسی، پروکوپیوس، به خاطر یکسری مشاجرهٔ نامعلوم بین نوشزاد و پدرش خسرو، نوشزاد به گندی شاپور در خوزستان تبعید شد. در ۵۵۰، وقتی که خبرهایی در مورد وضع سلامتی نامناسب پدرش به گوش می رسید، نوشزاد خودش را پادشاه ساسانیان خواند. او خیلی زود موفق شد تا یک لشکر از زندانیان، از مسیحیان اهواز و گندی شاپور جمع کند و نامه ای برای امپراتوری بیزانس نوشت و از او درخواست حمایت کرد.
وقتی که مشخص شد خسرو از بیماری بهبود یافته، دو تا از افسران ارتش ساسانی، برزین و فریبرز برای سرکوب نوشزاد فرستاده شدند. آنها موفق شدند او را شکست داده و زنده اسیر کنند. بر طبق برخی منابع، نوشزاد اعدام شد. با این حال پروکوپیوس گزارش داده که خسرو فرزند خود را با بریدن و قطع عضو کردن صورتش به جای کشتن او مجازات کرده است، چرا که در امپراتوری ساسانی تنها اشخاصی که از نظر جسمی سالم بودند می توانستند بر ایران حکومت کنند.