مدنیت

حضارة

۱ - شهر نشینی . ۲ - تمدن .

(مَ دَ یَّ ) [ ع . ] (مص جع . ) شهر - نشینی ، تمدن .

مدنیت. [ م َ دَ نی ی َ ] ( ع مص جعلی ، اِمص ) شهرنشینی. ( یادداشت مؤلف ). انتساب به شهر و مدینه. ( ناظم الاطباء ). || مجازاً، تربیت.ادب. ( یادداشت مؤلف ). تمدن. ( فرهنگ فارسی معین ).

---

مدنیة. [ م ُ ی َ ] ( ع ص ) ناقة مدنیة؛ ماده شتری که نتاج وی نزدیک شده باشد. ( آنندراج ). تأنیث مدنی است. ( از ناظم الاطباء ). رجوع به مدنی شود.

---

مدنیة. [ م َ دَ نی ی َ ] ( ص نسبی ) تأنیث مدنی است به معنی منسوب یا مربوط به مدینة به معنی شهر. || تأنیث مدنی است ؛ یعنی منسوب به مدینةالرسول.
- سورة مدنیة ؛ سوره ای از قرآن که در شهر مدینة نازل شده است.