کلمه جو
صفحه اصلی

لهی

فرهنگ فارسی

( اسم ) اجازه رخصت .
لهیان . دوست داشتن چیزی را و شگفتی از آن . یا فراموش کردن چیزی را .

فرهنگ معین

(لِ ) (اِ. ) رخصت ، اجازه .

لغت نامه دهخدا

لهی .[ ل ُ هی ی ] (ع مص ) لهیان . دوست داشتن چیزی را و شگفتی از آن . || فراموش کردن چیزی را. (منتهی الارب ). مشغول شدن از چیزی و دست بداشتن از آن . (زوزنی ). || تسلی یافتن . || روی گردانیدن . || غفلت ورزیدن از چیزی . || گذاشتن و ترک دادن ذکر چیزی را. (منتهی الارب ).


لهی. [ ل ُ هی ی ]( ع اِ ) ج ِ لهاة. ( منتهی الارب ). رجوع به لهاة شود.

لهی. [ ل ُ ها ] ( ع اِ ) ج ِ لهوة. ( منتهی الارب ). رجوع به لهوة شود: فان اللها تفتح باللهی. ( از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 281 ).

لهی. [ ل ِ ] ( اِ ) رخصت. اجازه. ( از برهان ) :
گر زنش را به لفظ بخارائی عادتی
گویم لهی کنی که بگایم لهی کند.
سوزنی ( از جهانگیری ).
( شاید از لهیدن ، مقلوب هلیدن باشد؟ ).

لهی.[ ل ُ هی ی ] ( ع مص ) لهیان. دوست داشتن چیزی را و شگفتی از آن. || فراموش کردن چیزی را. ( منتهی الارب ). مشغول شدن از چیزی و دست بداشتن از آن. ( زوزنی ). || تسلی یافتن. || روی گردانیدن. || غفلت ورزیدن از چیزی. || گذاشتن و ترک دادن ذکر چیزی را. ( منتهی الارب ).

لهی . [ ل ِ ] (اِ) رخصت . اجازه . (از برهان ) :
گر زنش را به لفظ بخارائی عادتی
گویم لهی کنی که بگایم لهی کند.

سوزنی (از جهانگیری ).


(شاید از لهیدن ، مقلوب هلیدن باشد؟).

لهی . [ ل ُ ها ] (ع اِ) ج ِ لهوة. (منتهی الارب ). رجوع به لهوة شود: فان اللها تفتح باللهی . (از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 281).


لهی . [ ل ُ هی ی ](ع اِ) ج ِ لهاة. (منتهی الارب ). رجوع به لهاة شود.


فرهنگ عمید

ر خصت، اجازه، پروانه.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ل (۳۸۴۲ بار)
هی (۶۴ بار)


کلمات دیگر: