کلمه جو
صفحه اصلی

گل پارسی

فرهنگ فارسی

گلیست که زنان سربدان شویند و درد شش را نافع است و بعربی طین فارسی خوانند .

فرهنگ معین

(گِ لِ ) (اِمر. ) گل سرشوی .

لغت نامه دهخدا

گل پارسی. [ گ ُ ل ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نام گلی است بغایت سرخ و خوشرنگ و آنرا گل صدبرگ و گلناز فارسی هم میگویند. ( برهان ) ( جهانگیری ) ( آنندراج ) ( الفاظ الادویه ) :
زن پارسا چون گل پارسی
برون اوفتاده ز پرده سرا.
کمال الدین اسماعیل.

گل پارسی. [ گ ِ ل ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گلی است که زنان سر بدان شویند و درد شش را نافع است و بعربی طین فارسی خوانند. ( برهان ) : بگیرند گل مختوم پنج درم ، گل قبرسی پانزده درم ، گل ارمنی... دو درم... و گل پارسی سه درم. ( ذخیره خوارزمشاهی ).

گل پارسی . [ گ ِ ل ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گلی است که زنان سر بدان شویند و درد شش را نافع است و بعربی طین فارسی خوانند. (برهان ) : بگیرند گل مختوم پنج درم ، گل قبرسی پانزده درم ، گل ارمنی ... دو درم ... و گل پارسی سه درم . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).


گل پارسی . [ گ ُ ل ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نام گلی است بغایت سرخ و خوشرنگ و آنرا گل صدبرگ و گلناز فارسی هم میگویند. (برهان ) (جهانگیری ) (آنندراج ) (الفاظ الادویه ) :
زن پارسا چون گل پارسی
برون اوفتاده ز پرده سرا.

کمال الدین اسماعیل .



پیشنهاد کاربران

یکی گُل پارسی است که شعر کمال اسماعیل بر ان درست است و گلیست صد برگ و یکی گِل پارسی که ذخیره خوارزمشاهی بدان درکار است اما گللار پارسی چیز دیگریست و ان گل نارسیده انار است و در پزشکی دارویی بکار بود


کلمات دیگر: