کرنجو

(کَ رَ ) (اِ. ) کابوس ، بختک .

کرنجو. [ ک َ رَ ] ( اِ ) مرض کابوس است. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). بمعنی کابوس است و آن سنگینیی باشد که در خواب بر مردم افتد. ( برهان ). گرانی باشد که در خواب بر مردم افتد و آن را بتازی کابوس خوانند و به فارسی عبدالجنگ خوانند. ( فرهنگ اوبهی ). فربخک. ( جهانگیری ). سودائی و ثقلی است که در خواب بر مردم افتد. ( یادداشت مؤلف ) :
ز ناگه بار پیری بر من افتاد
چو بر خفته فتد ناگه کرنجو.رجوع به کابوس شود.

---

کرنجو. [ ] ( اِ ) اسم هندی اکتمکت است. کرنج. کرنجوا. ( فهرست مخزن الادویه ). رجوع به کرنجوا شود.

کابوس، بختک: ز نا گه بار پیری بر من افتاد / چو بر خفته فتد نا گه کرنجو (فرالاوی: شاعران بی دیوان: ۴۲ ).