عنان بازکشیدن

۱ - ماندن ساکن شدن . ۲ - از کار ایستادن .

( ~ . کِ دَ ) [ ع - فا. ] (مص ل . ) باز ایستادن ، توقف کردن .

عنان بازکشیدن. [ع ِ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) ماندن. ساکن شدن. از کارایستادن. توقف کردن. ( ناظم الاطباء ). درنگ کردن. مرکب بداشتن. از حرکت و تاخت بازداشتن اسب :
بسی چیز دیدی که آنکس ندید
عنانت کنون بازباید کشید.اندیشه ما چنان بود که ایشان تا کنار جیحون و کوه بلخان عنان بازنکشند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 589 ).
بر اسب عقل نشین تا به اصل خویش بران
به اصل خویش عنان بازکش قدم بفشار.عنان بازکش زین تمنای خام
که سیمرغ راکس نیارد به دام.سرنگونساری تو از حرص توست
بازکش آخر عنان را باز پس.خوش آن کرشمه و جولان که بر سرم از ناز
عنان توسن سرکش فگند و بازکشید.|| کنایه از آهسته رفتن و کار را به تأمل کردن است. ( از آنندراج ).