( صفت ) بد اختر بد بخت شقی .
شوم اختر
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(اَ تَ ) (ص مر. ) بدبخت .
لغت نامه دهخدا
شوم اختر. [ اَ ت َ ]( ص مرکب ) بداختر. بدبخت. شقی. بداقبال :
نرست از او بره اندر مگر کسی که بماند
نهفته زیر خسی چون بهیم شوم اختر.
بدنشان و بیهش و شوم اختر است.
نرست از او بره اندر مگر کسی که بماند
نهفته زیر خسی چون بهیم شوم اختر.
فرخی.
هرکه ز ایزد سیم و زر جوید ثواب بدنشان و بیهش و شوم اختر است.
ناصرخسرو.
کلمات دیگر: