کرپان

کرپان در واکه به چم ( معنی ) چهره ( تصویر ) است و کرپان را میتوان به چهره گرا یا همان عربی زده تجسم گرایان دانست
در گاتها اشو زرتشت کرپان را از بد اندیشان دانسته او راه و روش و اندیشه کرپان و چند گروه دیگر را بد دانسته
با اینکه در گاتاها اثری از تجسم گرای دیده نمیشود اما در سروش یشت پیکر ایزدان مورد ستایش قرار میگیرد پس ایزدان می توانند پیکر داشته باشند یا در پیکری نمایان شوند
چرای این اندیشه به ویژگی این ایزدان است آنان موهومات و فرضیات نیستند آنها کارکرد و رفتار و چگونگی هستی هستند و پیوند با زندگی و زندگی بخشی دارند مانند آناهید ، خورشید ، بهرام ، و. . . اگر خورشید یا زمین یا ماه ، راه چرخش زمین به خورشید که همان مهر است را پاک کنید یا ناهید که بانوی آبهاست را پاک کنید و یا نادیده بگیرید هستی و زندگی را نادیده گرفته اید
تمام ایزدان و ستایش شوندگان اوستای در هستی بخشی و زندگی بخشی نقش دارند از این رو می توان آنان را در نماد و چهره ها و پیکرهای گوناگون دید چون در تمام ریز ریز زندگی هستی دارند پس میتوان در هر پیکری رد و نشانه ایزدان زندگی بخش را یافت در بهرام یشت هم بهرام در ده چهره و ده پیکر کرپ ( تجسم ) میشود
اگر بدیدن برجای ماندگان مهری اروپا برویم میبینیم که مهر خون گاوی را که عقرب تخمه آن را نیش زده در جامی میریزد و آن را به ماه میبرد و با چرخه نور خورشید می پالاید این کار به یک مراسم آیینی دگرگون شد و در اروپا و ایران کشتن گاو کرپ یا تجسمی از پالایش زندگی بر روی زمین و چرخه زندگی بود که اشو زرتشت این رفتار ( قربانی کردن ) را بد دانست
پیدا شدن در یک پیکر جاری بودن یک پدیده زندگی بخش در یک کالبد جاندار است مانند اثر گذاری خورشید یا زمین و هوا هر چند ما هیچ کدام از این پدیده ها نیستیم اما بدن ما درست شده از ماده های هست در خاک ، نیروی خورشید ، و آب است پس هر کدام از آنها در بدن ما هستند
در ورهرام یشت او در چهره یک جوان زیبا برومند و نورانی پدیدار میشود اندیشه کرپان یا همان تجسم گرای تا امروز ما هم دنباله دارد
اگر اندکی باریک شوید این جوان نورانی را داستان های مردمی از معجزات امروزی شیعیان میابیم هر چند اندیشه و دانش آن گم شده اما تراداد ( رسم سنت ) آن برجای مانده