فرقدین

دو ستاره نزدیک قطب شمال و آن دو ستاره پیشین از صورت بنات النعش کوچک ( دب اصغر ) باشند .

(فَ قَ دَ یا دِ ) [ ع . ] (اِ. ) نک فرقد.

فرقدین. [ ف َ ق َ دَ ] ( اِخ ) تثنیه فرقد است در حالت نصب و جر :
ای رسانیده به دولت فرق خود بر فرقدین
گسترانیده به جود و فضل در عالم یدین.محتمل مرقد تو فرقدین
متصل مسند تو شعریان.تا هم قدم شدیم سگ پاسبانت را
از فرق فرقدین قدم برنهاده ایم.درعلو درجت چون فرقدین بودند و در شهرت فضل چون نیرین. ( ترجمه تاریخ یمینی ). تکیه گاه او بر فرق فرقدین است. ( ترجمه تاریخ یمینی ).
آسمان در زیر پای همتت
برزمین مالید فرق فرقدین.به دندان گزید از تغابن یدین
بماندش در او دیده چون فرقدین.- فرقدین آسا ؛ مانند فرقدین از بلندی و رفعت : ساحت فرقدین آسای ایشان مقبل شفاه و معفر جباه جهانیان است. ( سندبادنامه ص 74 ).
رجوع به فرقدو فرقدان شود.